تاثير آموزش رفتارهاي توليد محوري معلمان بر اقتصاد دانش بنيان

نظريه پردازان ظهور عصر جديد، اقتصادي را پيش بيني كرده اند كه در آن دانش منبع اصلي ثروت و توليد اقتصادي به شمار مي‌آيد. به بيان ديگر، اقتصاد در عصر جديد از اقتصاد منبع بنياد فاصله گرفته و به اقتصاد دانش بنيان نزديك شده است. اقتصاد دانش بنيان اقتصادي است كه بر اساس توليد، توزيع و كاربرد دانش و اطلاعات شكل گرفته و سرمايه گذاري در دانش و صنايع دانش پايه مورد توجه قرار مي گيرند. بي‌ترديد آموزش و پرورش عامل زيربنايي رشد و توسعه كشورها قلمداد شده است از آن به منزله « صنعت رشد» ياد مي‌شود. روشن است كه رشد و توسعه اقتصادي كشورها با نظام آموزش و پرورش آنها گره خورده است و مطالعات اقتصاد سنجي بسياري نيز نشان داده‌اند كه آموزش و پرورش، شاخص پيشرفت و توسعه اقتصادي كشورها محسوب مي شود. كيفيت كار معلم يكي از كليدهاي موفقيت در فرايند آموزش يادگيرندگان است. معلماني كه در زمينه خاصي تخصص دارند به عنوان معلمان مولد شناخته مي شوند كه به طور خاص مهارت خاصي را آموزش مي دهند. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش رفتارهاي توليد محوري معلمان بر اقتصاد دانش بنيان مي باشد. در اين پژوهش ابتدا به پيدايش نظريه، تعاريف، ويژگي ها، مزايا، اركان و سياست اقتصاد دانش بنيان پرداخته شده است. در بخش بعدي پژوهش، تعاريف مولد و رفتارهاي توليد محوري معلمان در آموزش و پرورش و تاثير اين رفتارها و مهارت ها بر يادگيرندگان دانش ذكر مي شوند و در پايان پژوهش، به تاثير اين رفتارهاي مولد معلمان بر اقتصاد دانش بنيان پرداخته مي شود.