نقش دانشگاه ها در جامعه دانش بنيان

هدف اين مقاله روشن كردن آموزش عالي به طور كلي و روشن كردن نقش دانشگاه در چارچوب جامعه دانش بنيان است. جامعه دانش بنيان، عمدتاً بر توليد دانش و توليد نوآوري در شبكه‌هاي پيچيده متمركز است، با تغييرات مستمري مواجه مي‌شود كه عمدتاً ناشي از توسعه سريع فناوري است. فن آوري هاي جديد به طور قابل توجهي توليد و انتشار دانش را كه پيش نياز نوآوري است، افزايش داده است. از آنجايي كه دانشگاه‌ها به‌طور سنتي توليدكننده و اشاعه‌دهنده اوليه دانش و مولد نوآوري بوده‌اند، توسعه سريع فناوري همراه با تغييرات اقتصادي و اجتماعي اخير به‌طور چشمگيري بر نقش دانشگاه‌ها در جامعه دانش بنيان تأثير مي‌گذارد. در اين صورت، دانشگاه ها با چالش هاي متعددي مواجه خواهند شد كه مستلزم اصلاحات و تغييرات قابل توجه هستند. لذا، فرض اصلي اين مقاله اين است كه دانشگاه‌ها به عنوان خالقان دانش، بايد مأموريت و ساختار خود را بازنگري كرده و در روش‌ها و شيوه‌هاي خود تجديد نظر كنند. اين مقاله پيشنهاد مي‌كند كه دانشگاه‌ها بايد نقش جديد اجتماعي و بازار محور مبتني بر همكاري در شبكه‌هاي متنوع را بپذيرند تا بتوانند به نگراني‌هاي اقتصادي رسيدگي كنند، راه‌هاي جديد توليد دانش را ارتقا دهند، و آموزش و پژوهشي را ارائه دهند كه مطابق با نيازهاي جامعه دانش بنيان باشد. در اين راستا اين مقاله نظريه ها و رويكردهاي مرتبط با دانشگاه در جامعه دانش بنيان و مدل هاي سازماني به منظور توسعه نقش دانش و دانشگاه در جامعه دانش بنيان را مورد بررسي قرار مي دهد.