پيش بيني كار آفريني بر اساس خلاقيت و باور هاي خودكار آمدي در بين دانش آموزان فني و كاردانش

هدف تحقيق پيش بيني كارآفريني بر اساس خلاقيت و باورهاي خودكارآمدي در بين دانش آموزان فني و كار دانش بود. جامعه مورد مطالعه شامل كليه هنرجويان منطقه 18 تهران به تعداد 780 نفر بود كه به روش نمونه گيري طبقه ايي نسبي تعداد 162 نفر انتخاب شد. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه كارآفريني سازماني هيل(1996)؛ پرسشنامه خلاقيت عابدي(1372) و پرسشنامه ابعاد خودكار آمدي (موريس ،2002) استفاده شد.نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين خودكارآمدي (48/0 =r ، 00/0=sig ) وخلاقيت (39/0=r ، 00/0 =sig ) با كارآفريني دانش آموزان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين بين خودكارآمدي تحصيلي (34/0 =r ،00/0=sig ) ؛ خودكارآمدي اجتماعي(40/0 =r ، 00/0=sig ) و خودكارآمدي هيجاني (39/0 =r ، 00/0=sig ) ، بسط (37/0 =r ، 00/0=sig ) ؛ ابتكار(35/0 =r ، 00/0=sig ) و انعطاف (34/0 =r ، 00/0=sig ) با كارآفريني دانش آموزان رشته­هاي فني منطقه 18شهر تهران رابطه مثبت و معناداري وجود دارد .نتايج تحليل رگرسيون نيزنشان دادكه ابعادخودكار آمدي (21/0) درصد و ابعاد خلاقيت(16/0) از واريانس مشترك كارآفريني دانش آموزان را پيش بيني مي كنند. نتيجه گرفته مي شود كه افزايش ميزان خودكار آمدي و خلاقيت در دانش آموزان ميزان گرايش آنها به كار آفريني را نيز افزايش مي دهد.تعميم يافته هاي اين مطالعه به ديگر جوامع بايد با احتياط انجام شود.