توسعه پايدار، معماري پايدار و رويكرد هاي معماري بيونيك

Sustainable development, sustainable architecture and bionic architecture approaches

امروزه محيط زيست، صرفه جويي در مصرف انرژي‌هاي فسيلي و توسعه پايـدار بـه مباحـث بـسيار مهـم و رايـج در سـطح بين‌المللي تبديل شده‌اند. به طوريكه حفظ منابع انرژي، جلوگيري از آلوده كـردن زمـين و محـيط زيـست، كـاهش ميـزان مـصرف انرژي‌هاي فسيلي و هم زيستي با شرايط طبيعي و اقليمي مبدل به يكي از مهمترين تدابير در معماري و شهرسازي شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعايت اصول و قواعد خاصي در زمينه ساخت و ساز ميكند. « معماري سبز » يكي از مهم ترين و كارامد ترين رويكردهاي طراحي محسوب مي شود و توسط راهكارهايي ما بين رويكردهاي مختلف در طراحي معماري كه در آن ارائه شده است سعي در به حد اقل رساندن اثرات مخرب ساختمان بر طبيعت و همسويي با آن دارد كه اگرچه با انديشه هاي امروزي براي ساخت بنا در تقابل است ولي اقتصادي ترين شيوه ي طراحي معماريست. بايد خاطر نشان كرد كه طراحي بناهاي سبز به صورت منفرد با وجود مزايايي كه دارد اما كافي نيست و نيازمند طراحي شهري سبز ميباشد. مفهوم پايداري در عصر حاضر آنچنان اهميتي يافته است كه هر بحث معاصري درباره محيط‌ زيست و معماري بدون توجه به اين مفهوم بحثي ناتمام محسوب ميشود. معماري پايدار يك فرآيندي است كه ميتواند تكرار شود. معماري پايدار ميتواند در كيفيت محصول نهايي تأثيرگذار باشد و فرآيندي كه ماندني باشد را تشخيص دهد. در اين راستا الهام گيري از معماري بيونيك ميتواند در طراحي معماري پايدار مؤثر واقع گردد. بيونيك علمي است كه مشكالت فني و سازهاي را ميتواند از راههاي زيستي حل كند، به عبارتي ميتواند از الگوهاي زنده الهام بگيرد. براين اساس روح بخشيدن به ساختمان يكي از تمايالت معماري بيونيك است كه طراحان اين رشته با توجه به قدرت سازه براي تنفس (زنده‌نمايي)، به كمك خطوط مستقيم يا منحني خالص و القاء آهسته تماميت سازه به آن دست پيدا ميكنند و مهمترين چيز براي طراحي معماري بيونيك آن است كه ساختمان بتواند زنده بودن خود را القاء كند.