طراحي هتل با رويكرد حس مكان

Hotel design with a sense of place approach

با توجه به نقش غيرقابل انكار كيفيت و كميت هتلها در توسعه گردشگري، اين پژوهش درصدد بررسي رابطه بين حس رضايت گردشگران و مؤلفه هاي كالبدي آنها و در پي آن ارتقاي سطح فعاليت هاي گردشگر مي باشد. رضايت، تابع ابعاد متفاوتي از زندگي انسان است و تلفيق طيف متفاوتي از برداشت هاي فرد از مكان مورد نظر، آن را شكل مي دهند. بر مبناي پژوهشهاي موجود، معيارهاي اصلي سازنده رضايت از مكان در هتل ها، برخواسته از عوامل فضاي عمومي باز، فضاي خصوصي، فضاي عمومي بسته و تسهيلات خدماتي است. در برخورد با معماري كه بتواند حس مكان را ايجاد و تقويت نمايد، نكته حائز اهميت توجه به موضوعات مرتبط با روابط و تعاملات اجتماعي و طراحي مكان است. تلاش در معرفي فضاهايي كه در جهت ارتقاء تمايل حضور كاربران در فضا بكوشد، همچنين فضاهايي با امكان ايجاد حس مكان در آنها و توجه به تجربيات و خاطرات افراد و مد نظر قرار دادن موضوعات مختلف مرتبط با طراحي محيط مي تواند در اين خصوص بسيار موثر باشد. روش تحقيق پژوهش حاضر توصيفي – تحليلي مي باشد كه از طريق بررسي اسناد و منابع كتابخانه اي، علاوه بر بررسي ميان كالبد و رضايت مندي، با هدف دستيابي به شاخص هايي براي تشخيص ارتباط بين ويژگي هاي كالبدي هتل و ميزان رضايتمندي گردشگران در بستر افزايش حس تعلق به فضا، اين مقاله توين گرديده است. نتايج نشان مي دهد كه بين ويژگي هاي فضاهاي عمومي بسته در مجموعه هاي اقامتي و ميزان رضايت مندي گردشگران، رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. آنچه از تجزيه و تحليل داده ها در اين پژوهش به دست آمده است نيز مؤيد آن است كه ويژگي هاي فضاهاي عمومي بسته در ميان ساير عوامل، رتبه دوم را در ارتباط با رضايت مندي گردشگران دارد