لزوم برساخت مجدد الگويي هويت تنانه براي زنان در جامعه اسلامي معاصر با استفاده از ميراث ايراني - اسلامي

تنانگي كه همواره با مسأله زيبايي همراه بوده است، بخش مهمي از هويت فردي را شكل مي‌دهد. زنان ايراني - اسلامي هويت منحصر به فرد خويش را داشتند، اما با ازدياد رسانه‌ها، جهاني شدن مد (Mode) و (Fashion)، تبليغات كالا، پيشرفت تكنولوژي كه احساس منفي خودمقايسه كردن را تشديد كرد، اين هويت به صورت ناخود آگاه از آنها گرفته شد و هويتشان متناسب با خواست جهاني مُد قابل تعريف شد. اين پژوهش سعي دارد تا لزوم برساخت مجدد الگويي هويت تنانه براي زنان در جامعه اسلامي معاصر را با استفاده از ميراث ايراني - اسلامي مورد بررسي قرار دهد. براي اين منظور از روش تحليل گفتمان كيفي و تحليل تاريخي بهره گرفته است. طبق يافته‌هاي اين پژوهش: 1. براساس كهن‌الگو‌هاي گذشته و تجربيات زيستي، زنان مسلمان الگوي خاص تنانگي خويش را داشته است كه از ساير تمدن‌ها متفاوت بوده و در مواردي كه بين فرهنگي محسوب مي‌شد، وجه اشتراك داشتند؛ 2.اين هويت ناشي از ناخودآگاهي در بين هويت تنانگي جهاني منحل شده و متناسب با آن تعريف مي‌شود و نظر به اهداف آن قابل تغييرند. اين پژوهش به دليل الگويابي هويتي براي زنان مسلمان قابل اهميت است.