بررسي سازوكارهاي توانمندسازي زنان: راهكارهايي براي پيشگيري از آسيب‌ديدگي و حفظ حقوق زنان

توانمندسازي‌و‌خودمختاري زنان و بهبود وضعيت سياسي، اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي آنان هدف بسيار مهمي است و براي دستيابي به توسعه پايدار ضروري مي‌باشد. مشاركت زنان‌ و مردان، ازجمله مسئوليت‌هاي‌ مشترك براي مراقبت‌ و پرورش كودكان و حمايت ازخانواده، حائز اهميت است. دستيابي به تغيير، مستلزم اقدامات سياستي و برنامه‌اي است كه دسترسي زنان به معيشت امن و منابع اقتصادي را بهبود مي‌بخشد؛ موانع‌قانوني براي مشاركت آنها درزندگي عمومي را برطرف مي‌كند و آگاهي اجتماعي را از طريق برنامه‌هاي مؤثر آموزش و ارتباطات‌جمعي افزايش مي‌دهد و درنهايت مي‌تواند منجر به توانمندسازي، ارتقاء امنيت و پيشگيري از آسيب‌ديدگي و ترويج حقوق زنان در جوامع مختلف بشري گردد. علاوه بر اين، بهبود وضعيت زنان، ظرفيت تصميم‌گيري آنها را در تمام عرصه‌هاي‌زندگي، افزايش مي‌دهد. توانمندسازي زنان و تشويق آنان به مشاركت‌فعال در جوامع از جمله اصولي است كه در تعاليم اسلام و بيانات برخي از رهبران اسلامي، از جمله امام‌خميني، تأكيد شده است. ايشان فرمودند:«من شما [بانوان] رابه رهبري قبول دارم» اين جمله نيز نشان‌دهنده تأييد وتقويت نقش زنان در رهبري ومديريت امورجامعه است. هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي ابعادگوناگون سازوكارهاي توانمندسازي زنان درجامعه مي‌باشد و روش تحقيق آن توصيفي - تحليلي است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه برنامه‌هاي جمعيت و‌توسعه زماني بيشترين تأثير رادارند كه گام‌هايي به‌طور همزمان براي بهبود وضعيت زنان برداشته شده باشد.