تحليل جزيره حرارتي شهر تهران با استفاده از روش طبقه بندي LCZ

جزيره حرارتي شهري به هر محدودهاي اطلاق مي شود كه انسان در آن به ساختوساز پرداخته و دماي آن منطقه در مقايسه با مناطق پيراموني اش به طور قابل ملاحظهاي بالاتر است. اين اختلاف دما در ساعات شب محسوس تر است و به حدود ۸ درجه سانتيگراد ميرسد. جزيره حرارتي به نوع كاربري زمين، جنس و رنگ استفاده شده در ساخت ساختمانها و زيرساختها، ميزان فضاي سبز ايجاد شده در شهر، ارتفاع ساختمانها، تراكم پديده هاي انسان ساخت در شهر و مواردي از اين قبيل وابسته است. طبقه بندي LCZ يك طرح طبقه بندي منظم مي باشد كه براي پهنه بندي و طبقه بندي ساختار داخلي شهرها وهمچنين در زمينه اقليم شناسي مورد استفاده قرار ميگيرد . اين پژوهش با استفاده از مواردي كه ذكر شد جزيره حرارتي شهر تهران را مدل كرده و تجمع حرارت در شهر تهران و حومه آن را به نمايش مي گذارد. در اين مقاله 36 تصوير ماهوارهاي از ماهواره لندست در چهار ماه تير، مرداد، شهريور و مهر براي سال 139۸ استفاده شده است. اطلاعات از طريق برداشت نمونه هاي آموزشي در 17 كالس نظير ساختمانهاي متراكم با ارتفاع بالاتر از ده طبقه با پس زمينه آسفالتي، ساختمانهاي متراكم با ارتفاع بين 3 تا 9 طبقه با پس زمينه آسفالتي، ساختمانهاي متراكم با ارتفاع بين 1 تا 3 طبقه با پس زمينه آسفالتي، ساختمانهاي غير متراكم با ارتفاع بالاي 10 طبقه و پس زمينه پوشش گياهي، ساختمانهاي غير متراكم با ارتفاع بين 3 تا 9 طبقه، ساختمان هاي غير متراكم با ارتفاع بين 1 تا 3 طبقه، ساختمانهاي با ارتفاع كم و با پس زمينه خاكي، ساختمان هاي با عرض زياد با پس زمينه آسفالتي، پوشش گياهي با ساختمانهاي بسيار غير متراكم، مناطق صنعتي، درختان متراكم، درختان غير متراكم، مراتع فقير و زمين هاي باير، چمن و زمينهاي كشاورزي، مناطق خاكي، مناطقي با پس زمينه آسفالتي و آب از طريق نرم افزار Earth Google برداشت گرديد. طبقهبندي دادهها از طريق نرمافزار 6.0 GIS SAGA انجام شده و براي صحت سنجي از نرمافزار 5.3 ENVI استفاده شده است. دقت طبقهبندي LCZ مقدار%۸6.1472 را نشان داد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه مناطق مركزي شهر تهران از تجمع حرارتي زيادي برخوردار هستند و مناطق شرقي و شمالي تهران از وضعيت مطلوبتري برخوردار بوده و همچنين در غرب تهران هم ميزان حرارت بسيار بالاست