آينده مسكن در ايران و تاثير آن بر استرس شهري مطالعه موردي شهر بيرجند

يكي از ويژگي هاي پايداري شهرهاي آينده، بررسي تاثير عوامل استرس زا در محيط شهري است. يكي از اين عوامل استرس زا در شهر هاي ايران، مسئله بزرگ مسكن است. از اين رو اين مقاله و پژوهش با روش توصيفي_تحليلي به دنبال پي جويي اين مسئله است. محدوده جغرافيايي مورد مطالعه در بيرجند، در بازه زماني سال 1402مي باشد. نتايج نشان مي دهد در سطح كلان، عوامل رشد جمعيت و شهرنشيني، قيمت ارز و تورم، ميزان عرضه و تقاضا بر قيمت اجاره بها تاثير گذار است. در سطح خرد و در سطح شهر بيرجند، نيز نشان مي دهد كه اجاره بها براي زنان سرپرست خانوار، جامعه كارگري و بازنشسته و كساني كه سابقه كمتر از 5سال در شهر دارند، بيش تر بوده است. به لحاظ فضايي نيز نشان مي دهد كه اجاره نشينان در شهر بيرجند بيشتر در كناره و حاشيه شهر مستقر هستند. در عين حال نكته ملموس ديگركه از نتايج آمار استنباطي به دست آمده، نشان مي دهد اميد به خانه دار شدن و توان براي خريد مسكن در كوتاه مدت به شدت در ميان مستاجران مورد پايش، پايين است. در انتها پيشنهاداتي در سطح كلان و خرد نيز در خصوص كاهش استرس ناشي از مسكن بيان شده است.