بررسي درصد وجود شاخص شهر هوشمند در مديريت شهري (مطالعه موردي: شهر خرمشهر)

Investigating the percentage of smart city index in city management (Case study: Khoramshahr)

شهرهوشمند شهري است نوآور با توسعه پايدار اقتصادي، زندگي باكيفيت و مجهز به زيرساخت هاي مدرن كه در آن فرآيندهاي خدماتي، اقتصادي، اجتماعي و حاكميتي، به صورت دقيق، سريع و آسان انجام خواهند شد. هدف تحقيق حاضر، تحليل فضايي شاخص هاي شهر هوشمند شهري در شهر خرمشهر است. با توجه به اهداف تحقيق، نوع تحقيق كاربردي و روش بررسي توصيفي ـ تحليلي است. روش جمع آوري داده ها و اطلاعات، اسنادي و پيمايشي است. از آنجا كه تحليل فضايي شاخص هاي شهر هوشمند نيز يك مسأله تصميم گيري چندمعياره است، به همين منظور، در تحقيق حاضر از مدل تصميم گيري چندمعياره ويكور (vikor) و همچنين، وزن دهي زوجي با مدل تحليل سلسله مراتبي فازي(FAHP) صورت گرفته است. نتايج آزمون تي تك نمونه اي نشان داد كه شاخص هاي شهر هوشمند در شهر خرمشهر همگي پايين تر از ميانگين مطلوب قرار دارند و در وضعيت نامطلوب ميباشند. شاخص پويايي هوشمند با ميانگين ،2/832 شاخص مردم هوشمند با ميانگين ،2/809 شاخص زندگي هوشمند با ميانگين ،2/755 شاخص محيط هوشمند با ميانگين 2/769 و شاخص حكمروايي هوشمند با ميانگين ،2/887 همگي در وضعيت نامطلوب مي باشند. نتايج مدل ويكور نيز نشان مي دهد منطقه ۱ با مقدار وزن 0/087 در اولويت اول قرار دارد. به عبارتي، اين منطقه از نظر شاخص هاي شهر هوشمند در بهترين حالت قرار دارد. منطقه 2 با مقدار وزن 0/۱65 در اولويت دوم، منطقه 5 با مقدار وزن 0/324 در اولويت سوم، منطقه 3 با مقدار وزن 0/787 در اولويت چهارم و منطقه 4 با مقدار وزن 0/857 در اولويت آخر قرار دارد. نتايج به دست آمده بيانگر اين است كه مناطق شهر خرمشهر از نظر شاخص هاي شهر هوشمند در يك شرايط نامتعادل قرار دارند و از اين حيث مناطق پنجگانه شهر با هم اختلاف زيادي دارند.