مكران در حماسه ملي ايران

شاهنامۀ فردوسي مهم‌ترين اثر ادبيات حماسي ادبيات فارسي است و به عنوان حماسۀ ملّي ايران شناخته مي‌شود. بخش اعظمي از مطالب اين كتاب بازتاب نگاه ايرانيان به تاريخ از آغاز تا سقوط پادشاهي ساساني است. نحوۀ بيان فاخر فردوسي باعث فراگيري خوانش و عطف توجه بسيار ايرانيان به اين كتاب شده است و طبعاً چنين توفيق و جايگاه كم‌نظيري نيز باعث تأثيرات قابل توجه شاهنامه بر ساختار جهان‌بيني ملي ايرانيان شده است. از موضوعات قابل توجهي كه در شاهنامه پژوهي و ايران‌شناسي مورد بررسي قرار مي‌گيرد، انعكاس مكان‌ها و مردم در حماسۀ ملي است. با توجه به اين كه در مورد برخي از مكان‌هاي معروف جغرافيايي در شاهنامه، ابهام‌هايي ديده مي‌شود كه بيشتر در نوع بيان شعري، حماسي و اساطيري شاهنامه و نيز برداشت‌هاي شاهنامه‌پژوهان ريشه دارد، اين نوشتار به جايگاه مكران و نوع نگاه به آن در شاهنامه فردوسي مي‌پردازد و سعي كرده‌است در برخي از ابهام‌ها و سهو‌هاي محققان در اين باره پرتوي نو بيفكند.