بررسي نقش صنايع دستي بومي _ محلي در توسعه گردشگري روستايي مطالعه: روستاهاي شهرستان ايرانشهر

گردشگري روستايي جزئي از صنعت گردشگري است كه ميتوان نقش عمده اي در توانمندسازي مردم محلي و تنوع بخشي به اقتصاد از طريق رونق صنايع دستي و صنايع بومي ـ محلي با ساير بخش هاي اقتصادي ايفا نمايد. توسعة اجتماع محل‌ها مي‌تواند ظرفت مناسبي براي حركت جديد تزريق توسعه يا به عبارت صحيح، همراه كردن و شكوفا كردن توسعه را فراهم كند. مشاركت آگاهانه روستاييان را در فرآيندهايي كه زندگيشان را شكل مي دهد، از جمله گردشگري برانگيزاند. ماهيت صنعت گردشگري ايجاد اشتغال و درآمد، متنوع سازي اقتصادي، مشاركت اجتماعي واستفاده از منابع محلي است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي نقش صنايع دستي بومي_محلي در توسعه گردشگري روستايي است. اين پژوهش از نظر ماهيت، كاربردي و از نظر گردآوري داده ها، توصيفي_تحليلي با استفاده از مطالعات كتابخانه اي، ميداني مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بين تنوع جاذبه هاي گردشگري در مناطق روستايي و صنايع دستي رابطه مستقيمي وجود دارد.