اثربخشي كارگروهي و آموزش يادگيري از ديدگاه معلمان ابتدايي شهرستان ملارد

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي كارگروهي و آموزش يادگيري از ديدگاه معلمان ابتدايي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر عبارت است از كليه معلمان مدارس ابتدايي شهرستان ملارد در سال تحصيلي 1402-1401 كه طبق جدول مورگان تعداد 288 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسشنامه‌هاي اثربخشي كارگروهي فريدمن به نقل از ابزري و همكاران (1389) با 8 سؤال و پرسشنامه كيفيت يادگيري نيومن به نقل از نعامي (1388) با 12 سؤال مي‌باشد. براي بدست آوردن پايايي گويه‌ها نيز از روش محاسبه آلفاي كرونباخ استفاده شد كه براي پرسشنامه روانشناسي آموزش ابتدايي برابر با 83/0، براي پرسشنامه كيفيت يادگيري برابر با 81/0 بدست آمد كه پايايي نسبتاً خوبي را نشان مي‌دهد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از بسته نرم افزاري SPSS 22 استفاده شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد كه: بين دو متغير اثربخشي كارگروهي و كيفيت يادگيري رابطه معناداري وجود دارد همچنين از لحاظ جنسيت نيز بين اين دو متغير رابطه معناداري وجود دارد. مقدار ضريب همبستگي پيرسون براي رابطه بين اين دو متغير منفي مي باشد. بين عوامل اثربخشي كارگروهي و كيفيت يادگيري رابطه معناداري وجود دارد. همچنين تقريبا 50 درصد از تغييرات متغير كيفيت يادگيري توسط متغير اثربخشي كار گروهي تعيين مي شود.