سنجش تاثير دو روش آموزشي بحث گروهي و سخنراني بر ميزان يادگيري فراگيران

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش از طريق بحث گروهي بر ميزان يادگيري دانش آموزان و مقايسه آن با روش آموزش از طريق سخنراني در دبيرستان فرزانگان شهرستان مرند در استان آذربايجان شرقي طراحي و در سال۱۴۰۲ اجرا گرديد. طي يك مطالعه نيمه تجربي، ۳۰دانش آموز دختر به عنوان نمونه به طور تصادفي انتخاب و با توجه به سن، وضعيت تحصيلي، معدل، وضعيت اقتصادي خانواده به دو گروه همتا (۱۵ نفر آزمايش و ۱۵ نفر كنترل) تقسيم شدند.ابتدا با استفاده از آزموني كه بر اساس اهداف رفتاري درس طراحي شده بود؛ پيش آزمون انجام شد و سپس به گروه آزمايش از طريق بحث گروهي و به گروه كنترل از طريق سخنراني، طي دو جلسه ۲ ساعتي،آموزش داده شد و با همان سوالات، پس آزمون انجام شد و با آزمون t مورد قضاوت آماري قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد با وجود اينكه هر دو روش آموزش از طريق سخنراني و آموزش از طريق بحث گروهي بر يادگيري دانش آموزان تاثير مثبت دارد ولي آموزش از طريق بحث گروهي نسبت به آموزش از طريق سخنراني تاثير بيشتري بر ميزان يادگيري دانش‌آموزان داشت.