بررسي حق قبول موصي به از سوي وراث موصي له

وصيت به لحاظ اينكه امكان تعليق برخي امور حقوقي به بعد از مرگ را امكان پذير مي سازد از جايگاه مهمي برخوردار است. يكي از كاركردهاي وصيت، تعليق تمليك به بعد از فوت مي باشد، به اين صورت كه فرد مي تواند عيني از اموال خود را به عنوان موصي به به شخصي معلق به موت خود تمليك نمايد و با قبول موصي له بعد از موت موصي، تمليك صورت بگيرد. بعضا اتفاق مي افتد كه قبل از اينكه موصي له قول وصيت كند قبل يا بعد از فوت موصي از دنيا برود و اين سوال مطرح مي شود كه آيا وراث وي مي توانند آن را قبول كنند و قبول ايشان موثر در تمليك به موصي به به آنها واقع مي گردد يا خير؟ در پاسخ به اين مساله قانون مدني ساكت است و در فقه تشتت آرا ديده مي شود. با بررسي قواعد فقهي به اين نتيجه مي رسيم كه قول مشهور فقها بر اين عقيده است كه وراث موصي له، حق قبول يا رد را به ارث مي برند.