پيش بيني گرايش به خودكشي براساس مكانيزم هاي دفاعي و عملكرد خانواده

Predictions of Suicide Tendency based on Defense Mechanisms and Family Functioning

هدف اين پژوهش، پيش بيني گرايش به خودكشي براساس مكانيزم هاي دفاعي و عملكرد خانواده در دانشجويان دانشگاه شهيد مدني آذربايجان بود. پاسخ به اين پرسش مي تواند ما را در پيشگيري از خودكشي و كمك به جامعه و دانشجويان در خصوص جلوگيري از اين امر ياري دهد. اين پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه شهيد مدني آذربايجان بود. از ميان اين تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند و پرسشنامه هاي مربوطه را تكميل كردند. تحليل آماري با استفاده از روش تحليل رگرسيون انجام شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه از ميان مولفه هاي مكانيزم هاي دفاعي، شامل واپس زني، جبران، همانندسازي، درون فكني، فرافكني، دليل تراشي، واكنش وارونه، بازگشت، جا به جايي، انكار، خيال بافي، والايش، تبديل و توجيه؛ درون فكني ، واكنش وارونه و انكار و از ميان مولفه هاي عملكرد خانواده، حل مشكل، ارتباط، ايفاي نقش، همراهي عاطفي، آميختگي عاطفي، كنترل رفتار و عملكرد كلي؛ كنترل رفتار توانستند خودكشي را پيش بيني كنند. با توجه به نقش واكنش وارونه، درون فكني، انكار و كنترل رفتار در پيش بيني خودكشي مي توان از اين امر جهت شناسايي گرايش به خودكشي در دانشجويان استفاده كرد.