مفهوم حسن نيت و رفتار منصفانه در پرتو اصول يونيدورا و آراي داوري تجاري بين‌المللي

The Concept of Good Faith and Fair Dealing in the light of UNIDROIT Principles and International Commercial Arbitration Awards

حسن نيت امري انتزاعي است كه مصداق آن در هر پرونده قضايي/داوري با توجه به پيش‌فرض‌هاي قاضي/داور از مفهوم عدالت، نوع، ذات، كيفيت، حجم و ميزان پيچيدگي تجارت موضوع اختلاف و واقعيات هر قضيه (Case) توسط مرجع رسيدگي‌كننده تعيين خواهد شد. داوران حوزه حقوق تجارت بين‌الملل سعي در ملموس و عيني نمودن اين مفهوم داشته‌اند. حكومت اين اصل بر تمامي روابط پيش‌قراردادي و قراردادي و آمره بودن آن و بطلان هرگونه توافق و قراردادي برخلاف اين اصل باعث شده تبيين ابعاد اين مفهوم اهميت يابد.

Good faith is an abstract matter whose example is determined in each judicial/arbitration case according to the presumptions of the judge/arbitrator regarding the concept of justice, the type, essence, quality, volume and complexity of the trade subject of the dispute and the facts of each case (Case. Judges in the field of international trade law have tried to make this concept tangible and objective. The rule of this principle on all pre-contractual and contractual relations and its binding nature and the nullity of any agreement and contract contrary to this principle have made it important to explain the dimensions of this concept.