طراحي و ساخت يك مدل عصب محيطي و بررسي امكان سنجي تراكم سنجي عصب محيطي بر اساس ميكرو توموگرافي امپدانس الكتريكي

افراد بسياري در جهان از آسيب هاي اعصاب محيطي در اثر سوانح و بيماري هاي مختلف رنج مي برند. تا كنون روش هاي مختلفي جهت ترميم و بازسازي عصب محيطي پيشنهاد و ارائه شده است اما موفقيت هاي كسب شده در اين زمينه به دليل عدم اطلاع كافي از محل فاسيكول ها، نحوه رشد عصب محيطي، محل دقيق آسيب، بررسي فاكتورهاي مختلف بر نحوه رشد، بررسي دوره اي دسته هاي عصبي و ... ناچيز بوده است. هدف اين مقاله بررسي امكان سنجي تصوير برداري امپدانسي از عصب محيطي بر اساس روش ميكرو توموگرافي امپدانس الكتريكي است كه با استفاده از آن بتوان اطلاعات كافي از آن بدست آورد. يك مدل عصب محيطي با استفاده از يك كابل 4 رشته كه مشابه 4 فاسيكول عصب سياتيك موجود زنده طراحي و ساخته شده است. از محلول آب و نمك 5 درصد و 1 درصد جهت شبيه سازي فاسيكول هاي عصبي استفاده شده است. جريان ورودي به صورت سينوسي با دامنه 10 µA و فركانس 1 KHz اعمال شده و جمع آوري داده هاي ولتاژ به روش همسايگي انجام گرفته است. تصاوير امپدانسي در جعبه ابزار نرم افزاري EIDORS در MATLAB بازسازي شده است. در نهايت مقايسه تصاوير بازسازي شده و تصاوير واقعي از سطح مقطع كابل نتايج مطلوبي را در پي داشته و كارايي مدل عصب محيطي را به اثبات مي رساند.