مزايا، محدوديت ها و معايب اينورتر منبع امپدانسي

مبدل هاي قدرت در فرآيندهاي الكتريكي قدرت مورد استفاده قرار مي گيرند. مبدل ها بر حسب مشخصات و خصوصياتي كه دارند كميت هاي الكتريكي از قبيل سطح ولتاژ و فركانس را تغيير مي دهند. اينورترهاي ولتاژ و منبع جريان داراي طيف گسترده اي از كاربردهاي صنعتي مانند استفاده در منابع تغذيه ويژه، وسايل نقليه الكتريكي هيبريدي ، سيستم هاي توزيع برق هستند. با اين حال به دليل افزايش نيازها و انتظاراتي مانند مسائل قابليت اطمينان و دامنه ولتاژ محدود ، محدوديت هاي بسياري دارند و نمي توانند به صورت همزمان به عنوان اينورتر كاهنده يا افزاينده عمل كنند. يكي از پركاربردترين نوع مبدلها، اينورتر هاي dc/ac مي باشد كه داراي محدوديت ها و معايبي هستند. از جمله اين معايب: محدوديت در دامنه ولتاژ يا جريان خروجي مي باشد، خروجي اينورتر هاي نسل قديم نمي تواند از اندازه منبع ورودي اينورتر فراتر رود. ازطرف ديگر چون در اين اينورترها كليد هاي تايريستوري در يك ساق هم زمان نمي توانند روشن باشند، به ناچار در اين حالت خروجي اينورتر بايد مدار باز باشد و باعث كاهش بازده اينورتر مي شود. در سيستم هاي مبدل سنتي از ترانسفورماتورها براي افزايش ولتاژ خروجي استفاده مي شد كه براي اجراي ترانسفورماتور خط هزينه بالايي لازم است.همچنين، باعث ايجاد آلودگي صوتي و گسترش ابعاد فوق العاده اي مي شود. با پيشرفت روز افزون در زمينه الكترونيك قدرت و به منظور غلبه بر مشكلات و محدوديتهاي مبدل هاي سنتي ، توپولوژي جديدي به نام Z-Source براي اولين بار توسط پروفسور Peng در سال 2003 ارائه شد. وجود يك شبكه امپدانسي در ورودي اينورتر قابليت افزايندگي و كاهندگي ولتاژ را ايجاد مي كند كه اين قابليت در اينورترهاي سنتي وجود ندارد. در اين مقاله برتري مبدل هاي منبع امپدانسي نسبت به مبدل هاي سنتي نشان داده شده است. همچنين معايب و محدوديت هاي كوچكي نيز تشريح گرديده است.