چكيده فارسي :
در دنياي امروز شهرها به عنوان مكان زندگي انسانها آنچنان جايگاهي پيدا كرده اند كه توسط مديريتي مستقل اداره مي شوند. اين شهرها به مديريتي نياز دارند كه قادر باشد زمينه ارتقاي كيفيت زيست ساكنان شهري را فراهم بياورد.شهرها براي اداره و مديريت راهي به جزء زمينه سازي براي دمكراسي نيافته اند و در اين مسير به شكل تازه اي از مديريت شهري دست پيدا كرده اند به نام حكمروايي خوب شهري. حكمروايي خوب شهري به تعامل پوياي سازمانهاي دولتي و نيروهاي بازار از يكسو نهادهاي اجتماعي از سوي ديگر تأكيد مي كند.در شهر خرم آباد نهادهاي محلي به طور كامل شكل نگرفته است و به دليل تمركز مديريتي با مشكلات متعدد اجتماعي- اقتصادي، مسكن نامناسب و كمبود زيرساختها رو به رو هست. مطالعه حاضر روش توصيفي – تحليلي و ماهيت كاربردي دارد. و روش گرداوري داده ها كتابخانه اي و ميداني (پرسشنامه تاثير متقابل) است جامعه آماري 15 نفر از خبرگان و مديران شهري انتخاب شدند كه به روش دلفي انتخاب شدند. و روش نمونه گيري در اين پژوهش گلوله برفي بود و در محيط نرم افزار Mactor بازيگران اصلي و تاثيرگذار در حكمروايي خوب شهري شهر خرم آباد مورد بررسي قرار گرفته شد. نتايج تحقيق نشان داد كه: اثرات مستقيم و غير مستقيم بين بازيگران نشانگر بيشترين تعداد تاثيرگذاري براي بازيگر استانداري به ميزان 176 اثر بوده است. بيشترين ميزان رقابت پذيري مربوط به دانشگاه ها با 1.56 درصد مي باشد. در توافق بر سر اهداف بين بازيگران، توسعه راه هاي، مسكن و ساماندهي شهري در راس قرار گرفت.
چكيده لاتين :
In the current world, cities have acquired such a position as places for people to reside that they are managed independently. These urban areas need administration capable of enhancing the quality of life for urban residents. Cities have not discovered a solution for administration and management other than establishing the framework for democracy, and in this manner, they have accomplished a new kind of urban management recognized as good urban governance. Good urban governance focuses mostly on the dynamic interplay between government entities, market forces, and social institutions. In Khorramabad city, local institutions are not properly developed, and due to administrative centralization, they confront various socioeconomic issues, inadequate housing, as well as an insufficient infrastructure. The current research employs a descriptive-analytic methodology and is practical in nature, having acquired data via a library and on the field (a mutual influence questionnaire). The representative sample consisted of 15 specialists and city administrators chosen using the Delphi technique. In this study, the snowball sampling approach was utilized, and the major and influential actors in Khorramabad city s effective urban governance were explored in the Mactor software environment. According to the study s findings, direct and indirect effects between actors demonstrate that the provincial government actor has the greatest impacts, with 176. Furthermore, universities have the greatest degree of competitiveness (1.56 percent). The construction of roads, housing, and the organization of the city were ranked at the top of the actors aims agreement.
