بررسي آزمايشگاهي ممانعت از تشكيل امولسيون فيلم سخت در اثر تماس اسيد- نفت خام در عمليات اسيدكاري چاه هاي نفتي

در فرآيند اسيدكاري، سيالات انگيزشي به سازند اطراف چاه تزريق مي شوند و با انحلال رسوبات معدني و سنگ مخزن، موجب رفع آسيب سازندي و افزايش تخلخل و تراوايي مي گردند. از طرفي عدم تجانس سيالات انگيزشي و سيال مخزن مي تواند منجر به ايجاد آسيب سازندي جديدي ناشي از تشكيل امولسيون گردد. بطور معين ضمن تماس انواع اسيد با نفت، امكان ناپايدار شدن ذرات آسفالتين با مكانيسم مشخص وجود داشته كه در صورت ايجاد شدن شرايط، امولسيون پايدار اسيد-نفت بصورت فوري ايجاد مي شود. در اين پژوهش پايداري امولسيون اسيدكلريدريك با دو نمونه نفت خام از دو لايه آسماري و بنگستان در حضور و عدم حضور افزايه هاي ممانعت كننده بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد بدون حضور افزايه ممانعت كننده، نفت لايه آسماري توانايي جدايش %80 و %90 از امولسيون با اسيد را به ترتيب در مدت زمان 10 و 15 دقيقه دارد. در اين حالت حضور %1 افزايه نامناسب ضدامولسيون سبب كاهش ميزان جدايش به %60 مي شود. با حضور يون آهن، تمايل پايداري امولسيون بصورت محسوسي افزايش مي بايد و استفاده از افزايه كاهنده يون آهن به همراه ديگر افزايه ممانعت كننده (ضدلجن و يا ضدامولسيون، وابسته به نوع نفت) براي نفت بنگستاني ضروري است.