بررسي رشد و ويژگي هاي فيزيولوژيكي گياه پيوندي و غيرپيوندي هندوانه بومي در شرايط تنش اكسيژن در سيستم هيدروپونيك

امروزه تكنيك پيوند براي افزايش مقاومت سبزي ها به تنش هاي زيستي و غيرزيستي در سطح وسيعي استفاده مي شود. يكي از اين تنش ها شرايط غرقابي يا كمبود اكسيژن در محيط ريشه گياه مي باشد كه رشد گياه را به طور قابل ملاحظه اي كاهش مي دهد. لذا در اين تحقيق به منظور ارزيابي تحمل گياهان پيوندشده هندوانه روي پايه كدو به شرايط كمبود اكسيژن بر اساس پارامترهاي رويشي و فيزيولوژيكي آزمايشي به‌صورت فاكتوريل با دوفاكتور ميزان هوادهي محلول غذايي (شاهد، كاهش هوادهي، عدم هوادهي و تزريق نيتروژن) و پيوند (عدم پيوند و پيوند) در غالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار اجرا شد. نتايج اين آزمايش نشان داد كه با كاهش اكسيژن محلول غذايي يا تزريق N2 به محلول غذايي خصوصيات رشدي گياه نظير ارتفاع گياه، ، قطر ساقه، وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه به طور معني داري كاهش پيدا كرد كه در اين بين در شرايط تنش، گياهان پيوندي از ويژگي هاي رشدي بهتري نسبت به گياهان غيرپيوندي برخوردار بودند. تنش اكسيژن باعث كاهش مقدار كلروفيل كل و كارتنوئيد و افزايش غلظت پرولين و قندهاي محلول شد به طوريكه غلظت آنها در گياهان پيوندي بالاتر از گياهان غير پيوندي بود. لذا با توجه به نتايج اين تحقيق پيوند هندوانه روي پايه كدو سبب افزايش تحمل گياه هندوانه به شرايط كمبود اكسيژن گرديد.