بررسي تاثير رژيم آبياري و هرس سبز بر برخي صفات فيزيولوژيك و كيفي انگور ياقوتي

به منظور بررسي تاثير تنش خشكي و هرس سبز بر انگور ياقوتي منطقه سيستان، آزمايشي در سال 1396 در باغي در شهرستان زهك آزمايشي بصورت كرت‌هاي خرد شده شامل آبياري با 3 رژيم تامين 100، 75 و 50 درصد نياز آبي براساس تبخير و تعرق پتانسيل تاك به عنوان كرت اصلي و هرس سبز با 3 سطح شامل شاهد يا عرف محل (عدم هرس سبز)، هرس شاخه‌هاي سبز از بالاي ششمين برگ بالاي آخرين خوشه 3- هرس شاخه هاي سبز از بالاي ششمين برگ بالاي آخرين خوشه به علاوه هرس شاخه‌هاي سبز بدون محصول و شاخه‌هاي نرك در زمان شروع تغيير رنگ حبه‌ها به عنوان عامل فرعي در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه با افزايش شدت تنش خشكي، شاخص كلروفيل، محتواي نسبي آب برگ، شاخص سطح برگ كاهش و اسيديته و درصد قند آب انگور افزايش يافت. همچنين هرس شاخه‌هاي سبز از بالاي ششمين برگ بالاي آخرين خوشه به علاوه هرس شاخه‌هاي سبز بدون محصول و شاخه‌هاي نرك باعث كاهش سطح برگ شده اما تيمار هرس بر ساير صفات كيفي تاثير معني‌داري نداشت. نتايج نشان داد كه با توجه به گرماي شديد و بادهاي 120 روزه سيستان، تنش خشكي در همه سطوح تاثير منفي بر صفات فيزيولوژيك بررسي شده داشت اما اثر هرس سبز براين صفات بي معني بود. اثر هرس سبز بر صفات كيفي اندازه‌گيري شده در اين آزمايش بي‌معني بود ولي تنش خشكي باعث افزايش آن‌ها شد. به طور كلي مي‌توان گفت كه در شرايط سيستان با مديريت بهينه آبياري ‌بايد مانع بروز تنش خشكي در مراحل شروع رشد انگور تا رسيدن ميوه شد.