بررسي خصوصيات بيوشيميايي تعدادي از ژنوتيپ‌هاي آلبالو بومي ايران

ايران داراي تنوع نسبتاً بالايي از درختان آلبالو بوده و غني از منابع ژنتيك اين ژرم پلاسم مي باشد. بنابراين ارزيابي و طبقه بندي خصوصيات اين ژرم پلاسم غني، از اهميت خاصي در برنامه هاي اصلاحي و انتخاب آن ها برخوردار است. در اين راستا اين پژوهش با هدف بررسي خصوصيات بيوشيميايي و ارگانولپتيك ميوه برخي از ژنوتيپ‌هاي آلبالو بومي ايران طي سال هاي 1397-1396 انجام گرفت. صفات مورد مطالعه در اين پژوهش شامل ميزان كل مواد جامد محلول، ميزان اسيديته قابل تيتر، ميزان آنتوسيانين، شكل ظاهري ميوه و مطلوبيت كلي مزه بود. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، بيشترين ميزان مواد جامد محلول TSS))، در دو ژنوتيپ 5121 و 5158 و بيشترين ميزان اسيديته قابل تيتر، در ژنوتيپ 5199 به‌دست آمد. ژنوتيپ 5192، داراي بيشترين ميزان آنتوسيانين بود و ژنوتيپ 5194 از نظر مطلوبيت كلي مزه، نسبت به ساير ژنوتيپ هاي موردمطالعه مطلوبيت بيشتري داشت، درحالي‌كه از نظر شكل ظاهري، ژنوتيپ 5112 مطلوبيت بالاتري را دارا بود. بطور كلي در بين ژنوتيپ هاي مورد مطالعه تنوع ژنتيكي وسيعي از نظر صفات مورد مطالعه وجود داشت كه اين تنوع مي تواند در راستاي اهداف بهنژادي مفيد واقع شود.