شيوه هاي جرم شناختي و كيفرشناختي پيشگيري از سرقت و كلاهبرداري سايبري در حقوق ايران

يكي از موضوعات بسيار مهم در عصر حاضر را مي توان موضوع سرقت و كلاهبرداري اينترنتي عنوان نمود كه راهكارها و راهبردهاي بسياري در عرصه سياست تقنيني، اجرايي و قضايي از سوي دولت ها در جهت پيشگيري از اين نوع پديده ي مجرمانه ارائه گرديده است كه برخي از آنها كارا و برخي نيز ناكارا بوده است. در حقوق ايران، قوانين مدوني در زمينه ي موضوع سرقت و كلاهبرداري رايانه اي قبل از سال 1388 ديده نمي شد تا اينكه در همين سال قانوني تحت عنوان قانون جرائم رايانه اي با بخش بندي جرايم مختلف، اقدام به جرم انگاري مصاديق بسياري از افعال رايانه اي نموده است. به طور كلي هدف از بررسي پژوهش حاضر، مطالعه و بررسي شيوه هاي مقابله و پيشگيري از سرقت و كلاهبرداري سايبري در حقوق ايران با تأكيد بر رويه قضايي به روش توصيفي و تحليلي بوده است كه به اين يافته دست يافتيم كه شيوه هاي پيشگيرانه ي مختلفي را مي توان در راستاي اين نوع جرايم همچون پيشگيريه اوليه، ثانويه، ثالثه، كيفري، غيركيفري، وضعي، اجتماعي، رشدمدار، مديريتي و... را نام برد كه هر يك از اقسام پيشگيري، داراي شرايط و آثار خاصي هستند كه برخي در سياست تقنيني و برخي در سياست اجرايي و برخي نيز در راستاي سياست قضايي و همچنين سياست مشاركتي تبلور يافته اند.