اقدامات تاميني و تربيتي كودكان بزهكار در قوانين ايران و تاثير حقوق بين الملل در آن

گاهي كودك يا نوجوان از سر كنجكاوي و ناآگاهانه و يا حتي آگاهانه و از روي ناچاري و فقر دست به كارهايي مي زند كه از منظر قانون جرم تلقي شده و براي او تبعات زيادي دارد طبق ماده ۱۴۶ قانون مجازات اسلامي افراد نابالغ مسئوليت كيفري ندارند و سن بلوغ در دختران و پسران به ترتيب نه سال تمام قمري (يعني ۸ سال و نه ماه شمسي( و ۱۵ سال تمام قمري)يعني ۱۴ سال و ۷ ماه تمام شمسي) مي باشد. دختران تا سن هشت سالگي و پسران تا ۱۵ سالگي مبرا از مسئوليت هستند و متحمل هيچ مجازاتي نخواهند شد در سطح بين المللي نيز در كميسيون هاي مختلف قوانيني پيرامون بزهكاري كودكان نابالغ مطرح شده است كه . در اين مقاله به اقداماتي كه در راستاي اصلاح، مجازات يا اقدام تربيتي كه در اين خصوص براي بازگرداندن اين كودك يا نوجوان بزهكار پيش بيني شده است پرداخته مي شود. اولين سئوال در رابطه با اين بود كه اقدامات تأميني و تربيتي اطفال و نوجوانان در قانون جزايي ايران تا چه ميزان با معيارهاي موجود در اسناد بين المللي مطابقت دارد؟ در زمينه بزهكاري اطفال و نوجوانان و به تبع آن اقدامات پيشگيرانه و ديگر حمايت هاي قانوني و ... اقدامات مهمي به ويژه از سوي سازمان ملل صورت گرفته است. سازمان ملل در اين زمينه 9 سند مهم را تصويب كرده است. يكي از اين اسناد تاثيرگذار مجموعه قواعد، حداقل سازمان ملل درباره تشكيلات و چگونگي دادرسي صغار مشهور به قواعد بيجينگ است. سند ديگر بين المللي عبارت است از اصول راهبردي سازمان ملل براي پيشگيري از جرايم اطفال تحت عنوان اصول رياض# همچنين قواعد حداقل سازمان ملل براي حمايت از اطفال محروم از آزادي از ديگر اسناد مهم در اين زمينه است. در نهايت يكي از مهم ترين اسناد سازمان ملل، پيمان معروف حقوق كودك است كه در سال 1989 ميلادي تدوين شده است.