تبيين حمايت جهاني از بزه ديدگي و بزهكاري جنسي اطفال و جايگاه آن در حكمراني متعالي

جرم جنسي اطفال از دو جهت قابل بررسي است، يكي هنگامي كه كودك مرتكب جرم جنسي شده و ديگري زماني كه جرم جنسي عليه او انجام گرفته است. در اكثر كشورها زير ۱۸ سال را كودك گويند اما در قوانين ايران كه مطابق شرع مقدس اسلام است، كودك كسي است كه به حد بلوغ شرعي نرسيده باشد كه يا غيرمميز است يا مميز، و اگر بزهكاري كرد مورد حمايت است ولي بزه ديده در هر سني مورد حمايت قانون قرار دارد. كودك خطاكار اگر غيرمميز باشد، دادگاه جهت اقدامات پيشگيرانه او را تحويل سرپرست مي دهد و اگر فاقد سرپرست باشد، به كانون اصلاح و تربيت اعزام مي كند و اگر مميز باشد، دادگاه حق دارد او را تعزير كند كه بايد از حد كمتر باشد. گاهي اوقات قانون نوع تعزير را هم معين مي‌كند مانند لواط يا مثلاً طبق ماده ۱۱۳ آمده است: «هرگاه نابالغي، نابالغ ديگر را وطي كند تا 74 ضربه شلاق تعزير مي‌شود، مگر آن كه يكي از آن‌ها مكره باشد.» اين اقدامات در درجه اول نقش پيشگيرانه از جرم را دارند .جامعه جهاني با ارائه اعلاميه جهاني حقوق كودك در اين راستا گا م هاي ارزنده اي برداشته است ولي شرع اسلام به دليل فرابشري بودن مجازات‌هايي وضع نموده است كه با مجازات‌هاي آنان متفاوت است كه با سوءبرداشت به نام دفاع از حقوق بشر با آن مقابله مي نمايند. اين مقاله با روش توصيف - تحليلي با هدف شناسايي تفاوت هاي موجود درقوانين بين المللي و شرع مقدس اسلام به بررسي حمايت‌هاي جهاني از كودكان بزهكار و بزه ديده جنسي مي‌پردازد و حمايت هاي شرع مقدس اسلام در اين باره را بررسي و به شبهات پاسخ داده و براي رفع خلاءها پيشنهاداتي ارائه مي كند كه به عنوان يك طرحواره بين المللي زمينه ي ايجاد حكمراني متعالي فراهم مي نمايد.