بررسي اصول نوسازي در ساختمان هاي اداري از منظر رضايتمندي كاركنان

بافت هاي فرسوده شهري در فرايند زماني شكل گرفته و امروزه در محاصره تكنولوژي عصر حاضر و توسعه شهري جديد گرفتار شده اند و از لحاظ ساختاري و عملكردي دچار كمبودهايي ميباشند كه نميتوانند جوابگوي نياز ساكنين خود باشند. فرسودگي ساختمان ها و محله ها در نابرابري ميان «خدمات عرضه شده توسط بافت و نياز امروز» نمود مييابد. بافت هاي فرسوده ساختمان هاي اداري كه ساكنان بسياري را نيز در خود جاي داده است داراي شرايط بحراني ميباشند. اساس يكي از ضرورت هاي مهم شهر و شهرنشيني عصر حاضر بهسازي و نوسازي اين بافت هاي شهري است.نوسازي زماني انجام ميشود كه فضاي شهري، مجموعه و يا بنا از كاركردي مناسب و معاصر برخوردار بوده ولي فرسودگي نسبي كالبدي فضايي سبب كاهش بازدهي و كارآيي آن شده است.امروزه محيط كاري در ساختمان هاي اداري بيش از گذشته اهميت پيدا كرده اند ازاين رو توجه به چگونگي طراحي محيط كار مورد توجه قرار گرفته است. كارمندان بيش از يك سوم زمان روزانه خود را در فضاي محل كار خود مشغول به كار هستند ازاين رو راهكارهاي مناسب در جهت تأمين خواسته هاي جسمي و روحي و بالا بردن آسايش در فضاهاي كاري كارمندان ضروري است. شرايط كالبدي ساختمان اداري نقش عمده اي در رضايتمندي و راحتي كاركنان دارد.هدف از اين مقاله اين است كه به دليل اين كه ساختمان هاي اداري اغلب در بافت فرسوده شهري قرار دارند اما نيازهاي امروزي جامعه معاصر را پاسخگو نيستند به بررسي نوسازي آن ها با توجه به معيار هاي طراحي ساختمان هاي اداري كه باعث رضايت مندي كاركنان و راندمان بيشتر آن ها از محيط كاري ميشود ميپردازيم. روش تحقيق در پژوهش حاضر توصيفي_تحليلي مي باشد و در فرآيند انجام تحقيق از روش هاي مطالعات كتابخانه اي كه شامل كتاب ها، مقالات_مجلات و نشريات مي باشد، استفاده شده است.