آسيب­ شناسي موانع تحقق عدالت در جامعة اسلامي

يكي از ارزش هاي والاي اسلام و از عناصر محوري تمدن ساز، عنصر عدالت است. صفت عدل به مثابه صفتي چنان سترگ براي خداوند كه اعتقاد به آن جزء اصول اعتقادات بسياري از مسلمانان تلقي شده و عامل و ملاك مهم در اعتلاي جامعه اسلامي به­شمار مي­رود. عدالت اجتماعي و اقتصادي جزو مهمترين اشكال عدالت و دو عنصر لازم و ملزوم هستند؛ چه آنكه امروزه شاهديم نبود عدالت اقتصادي باورهاي اجتماعي را با آسيب هاي جدي روبه رو مي سازد و زمينه هاي دروني فضيلت گريزي، دنيا جويي، و فساد پيشگي را تشديد مي كند. لذا مقالة حاضر سعي كرده است تا با شيوة توصيفي – تحليلي به موانع تحقق عدالت و سياستها و راهكارهاي تحقق آن پرداخته و به اين نتيجه رسيده ايم كه برابري افراد يك جامعه، صرف نظر از شخصيت حقوقي­شان، از مهمترين شاخصه­هاي عدالت اجتماعي است. به بياني ديگر تساوي در حق حيات و برابري در آزادي از مصاديق مهم عدالت اجتماعي است. با در نظر گرفتن اين دو مصداق، نژاد­پرستي از بين رفته، كرامت انساني حفظ مي­شود و دستيابي به فرصت‌هاي برابر براي همه افراد جامعه محقق مي­شود. عدالت اجتماعي سبب نوع دوستي اجتماعي و احترام به ديگران و همچنين همبستگي اجتماعي مي­شود. از طرفي ديگر با از بين­بردن ريشه­هاي رشوه­خواري، ربا و از بين بردن تجما­گرايي در جامعه علاوه بر ايجاد امنيت اقتصادي، حقوقي و اخلاقي، مي­توان زمينه را براي سازندگي و توسعه اقتصادي و ايجاد عدالت اقتصادي فراهم نمود.