متغيرهاي ادراكي موثر بر فهم از زندگي و رابطه عدالت با آن

فهم انسان، تحت تاثير متغيرهاي مختلف ادراكي است. مسئله فهم زندگي و معناي آن (به عنوان چالشي ترين دغدغه انسان معاصر) نيز مستثني از اين مورد نيست. هدف اصلي پژوهش حاضر اين است كه متغيرهاي ادراكي موثر بر فهم از زندگي، كشف و به تناسب، رابطه عدالت با آن موارد (با محوريت آراي علامه طباطبايي) بررسي گرددروش پژوهش، توصيفي- تحليلي است. بر اساس يافته هاي پژوهش، تاثير متغيرهاي ادراكي انسان بر فهم از زندگي و به تبع در مسئله عدالت، در دو بخش كلي شمال قواي ادراكي و مدرَكات قابل بررسي است؛ قواي ادراكي (حسي، خيالي و عقلي)، هر كدام تاثيرات خود را دارد كه در اين ميان، توصيه علامه طباطبايي، توجه به ادراك عقلي و محوريت دادن به آن است. عقل ذاتي و عقل اكتسابي در مقايسه با يكديگر لوازمي را در پي دارند. اقتضاي زندگي عقل محور، توجه بيشتر به عدالت فردي (در تصميمات) و عدالت اجتماعي است. از سوي ديگر، مدرَكات مختلفي براي انسان هاي گوناگون وجود دارد كه هر كدام به مثابه يك متغير ادراكي مي تواند بر فهم از زندگي و عدالت اثر گذار باشد؛ مدرَكاتي مانند، اعتقاد يا عدم اعتقاد به خدا، معادباوري و يا معادناباوري، پوچ گرايي، خدامحوري يا انسان محوري.