شماره ركورد كنفرانس :
5293
عنوان مقاله :
كاربست مدل هاي تجربي و تحليلي GIS در تخمين ميزان سيل خيزي حوضه هاي آبريز (مطالعه موردي حوضه آبريز نازلوچاي اروميه)
پديدآورندگان :
احمدزاده حسن h_ahmadzadeh@iaut.ac.ir گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلامي، تبريز، ايران , احمدزاده كليبر فريبرز f.ahmadzadeh@iaut.ac.ir گروه علوم و مهندسي آب، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلامي، تبريز، ايران
كليدواژه :
تخمين سيل , بارش و رواناب , روابط تجربي , نازلوچاي
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي ايده ها و راهكارهاي نوين در توسعه پايدار حوضه آبريز درياچه اروميه
چكيده فارسي :
امروزه سيلاب از جمله بلاياي طبيعي در مناطق مختلف جهان بويژه در كشور ايران مي‌باشد. شناخت نواحي مستعد وقوع سيلاب يكي از اقدامات اساسي در مديريت منابع طبيعي و برنامه‌ريزي توسعه‌اي مي‌باشد يكي از مهم‌ترين عوامل در كاهش خطر سيل، وجود آمادگي قبلي جامعه براي برخورد با اين پديده است. اين آمادگي براي برخورد با سانحه عبارت‌اند از داشتن برنامه مشخص قبلي و برنامه‌ريزي است. به همين دليل است كه برنامه‌ريزي براي مقابله با مخاطرات طبيعي، تا اين اندازه اهميت يافته است بنابراين در اين پژوهش براي مدلسازي زماني و مكاني سيلابهاي محلي در حوضه آبريز نازلوچاي با استفاده از روابط تجربي استفاده شد. با بررسي روابط تجربي تخمين رواناب مشاهده شد كه روش تحليل منطقه اي كه از روابط منطقهاي براي محاسبه دبي جريان سالانه استفاده ميكند، با نتايج حاصل از ايستگاه ها همخواني بيشتري دارد. لذا اين روش به عنوان روش مبنا براي برآورد دبي متوسط سالانه محدوده مورد مطالعه انتخاب شد. بر اساس اين مدل ميزان دبي سالانه حوضه 85/5 متر مكعب بر ثانيه برآورد گرديد. ضريب رواناب حوضه 5/11 متر مكعب بر ثانيه بدست آمد. نتايج اين پژوهش حاكي از بيشترين ميزان انطباق مدل ها در محدوده مورد مطالعه مي باشد. در نهايت نتايج اين پژوهش نشان داد عامل اصلي بروز سيلاب هاي محلي در حوضه آبريز نازلوچاي، توپوگرافي خشن در بالادست حوضه و نيز بروز بارش هاي رگباري بهاره مي باشد. علاوه براين وجود برخي مزارع و باغات در حريم مسيل هاي اصلي و فرعي باعث آسيب زا شدن اين پديده مي گردد. و عدم رعايت حرايم مسيل و رودخانه ها اين امر را تشديد مي نمايد.
