بررسي تغييرات اقليمي و نقش زنان در اجتماع،خانواده و مشاغل با محوريت مديريت مصرف آب

تغيير اقليم، كه به تغييرات طولاني‌مدت در الگوهاي هواشناسي اشاره دارد، امروزه به يكي از مهم‌ترين مسائل جهاني تبديل شده است. اين پديده، كه به طور عمده تحت تأثير فعاليت‌هاي بشري قرار دارد، تأثيرات گسترده‌اي بر محيط زيست، سلامت عمومي، و اقتصاد جهاني دارد..كشور ايران داراي اقليم خشك و نيمه خشك مي باشد لذا با محدوديت منابع آبي و بحران آب مواجه است.آسيب پذيري منابع آب و حساسيت آنها در برابر تغييرات اقليم از جمله چالش هايي است كه در سال هاي اخير مورد توجه دولت مردان و دانشمندان قرار گرفته است .تغيير اقليم بر كميت و كيفيت منابع آب تاثير مي-گذارد و نياز صنايع ،كشاورزي و آب شرب را متاثر مي سازد.راه گريز از آثار منفي،كاهش دسترسي به منابع آب مديريت منابع و شكل استفاده از آنها و به كارگيري سياست هاي تطبيقي با تغيير اقليم است.در سراسر جهان، زنان به‌دليل مسئوليت تأمين غذا، آب و سوخت بيش‌تر به منابع طبيعي وابسته هستند به همين علت تغييرات اقليمي و به‌دنبال آن كاهش منابع آب ، زنان را به‌طور ويژه اي تحت تأثير قرار مي‌دهد. از ديدگاه تحقيقات جهاني و اسناد سازمان ملل، زنان يكي از اركان توسعه و كليد موفقيت سياست‌هاي آب هستند. در اين مقاله به بررسي جايگاه و نقش زنان در مديريت منابع آب كشور به‌عنوان هم آسيب ‌ديدگان و هم سياست‌گذاران بحران آب كشور پرداخته شده است و يافته هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در برنامه‌ هاي توسعه كشور برنامه ‌نويسان توسعه در مديريت منابع آب مي بايست به توانمندسازي و مشاركت زنان توجه ويژه اي داشته باشند.