تعاملي در مفهوم بازآفريني شهري با تاكيد بر سرمايه هاي اجتماعي شهروندان

بازآفريني شهري از طريق اقدامات راهبردي، يكپارچه، بلندمدت، منعطف و زمينه‌گرا در صدد توسعه همه‌جانبه در عرصه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، محيطي و كالبدي به منظور ارتقاي كيفيت زندگي در محدوده‌ها و محله‌هاي هدف (بافت‌هاي مساله‌دار نظير بافت فرسوده، بافت تاريخي، بافت سانحه‌ديده، سكونتگاه غيررسمي، بافت‌هاي حاشيه‌اي، محدوده‌هاي نابسامان مياني در شهرها روستاهاي واقع در محدوده قانوني شهر، زمين‌هاي داراي كاربري ناهمگون وغيره) در پيوند با شهر، در مسير اهداف توسعه پايدار و با مشاركت حداكثري تمام كنشگران و دخيلان برمي‌آيد. در اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي انجام شده است و از نوع كاربردي هست سرمايه‌هاي اجتماعي با محوريت پارامترهاي اعتماد و مشاركت مبناي مطالعات قرار گرفته‌اند و سعي شده است تا ضمن شناسايي ارتباط بحث سرمايه اجتماعي ، مشاركت و اعتماد و نهايتاً تبيين جايگاه سرمايه اجتماعي و معيارهاي مشاركت و اعتماد مردمي در بازآفريني شهري صورت پذيرد. همچنين نوع مشاركت و اعتماد در حاشيه شهرها و روستاهاي الحاقي با توجه به موقعيت اجتماعي و جمعيتي تشريح شده است با توجه به كمبودها ي فرهنگي و جامعه شناختي اين مناطق تأكيد بر استفاده از سرمايه اجتماعي با محوريت افزايش مشاركت و افزايش اعتماد فراگير و بيروني بوده است و بررسي نقش پوششي مشاركت و اعتماد اجتماعي نسبت به ديگر ابعاد سرمايه اجتماعي انجام گرديده است.