بررسي ساختمان پايدار از منظرآسايش محيطي ساكنين

آنچه مشخص است طراحي يك ساختمان در حالتي مطلوب است كه كيفيت زندگي انساني در آن اولويت داشته باشد كه در اين راستا بحث بررسي سطح نيازهاي مازلو مي تواند كمك شاياني به فهم اين موضوع كند. در اين پژوهش نيز ضمن بررسي كلي سطوح نياز مازلو به تفكيك آسايش در ساختمان بررسي شده و در نهايت منطق بر استاندارد DGNB به بررسي شرايط ساختمان هاي سبز و پايدار مرتبط با مباحث آسايش در محيط ها پرداخته شده است. آسايش در ساختمان به 4 گروه آسايش حرارتي، آسايش بصري و نوري، آسايش صوتي و آسايش مربوط به كيفيت هواي داخل تقسيم بندي شده است. در هر يك از اين بخش ها نيازهاي انساني متفاوتي وجود دارد كه از مهم ترين آن ها كه تاثير مستقيم بر مصرف انرژي ساختمان دارد را مي توان آسايش حرارتي نام برد. لذا در اين پژوهش موارد فوق را از ديد ساختمان هاي پايدار و سيستم هاي ارزيابي بررسي كرده و امتياز مورد نظر آن را در استاندارد DGNB ذكر شده است.