رابطه عوامل بازدارنده دريافت مراقبتهاي بارداري با سرانجام حاملگي در زنان مراجعه كننده به تعدادي از بيمارستانهاي تبريز

مقدمه: مراقبتهاي قبل از بارداري در كاهش شيوع عوارض ومرگ ومير ناشي از حاملگي از طريق ارتقاء سلامتي، شناسائي علائم خطر و معرفي مراجع بهداشتي موثر مي باشد. هدف مطالعه حاضر، تعيين عوامل بازدارنده مراقبتهاي بارداري و ارتباط اين عوامل با سرانجام حاملگي بود. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي از نوع همبستگي بود. 140 نفر از مادراني كه در بيمارستانهاي نقاط مختلف شهرتبريز زايمان كرده بودند از طريق نمونه گيري مبتني برهدف انتخاب شدند. ابزار گرداوري داده ها پرسشنامه كتبي، پرونده مادر و كارت مشخصات نوزاد بود. جهت تحليل داده ها از آزمون مجذور كاي، T-test، ضريب همبستگي اسپيرمن، آزمون كولموگراف اسميرنوف و آزمون كروسكال واليس استفاده گرديد. يافته ها: پايين بودن سن ازدواج (2٪)، تحصيلات كم مادر(73٪) وهمسر (54٪)، پايين بودن درآمد خانواده (73٪)، اجاره نشيني (48٪)، تعداد بارداريها (33٪) و فرزندان (25٪)، ناخواسته بودن بارداري (30٪) و بروز عوارض معمول در بارداري (67%)، عدم استفاده از مراقبتها در بارداريهاي قبلي (27٪)، مراجعه در زمان بروز مشكل (26٪)، عدم وجود عامل مشوق (52٪)، نامطلوب بودن وضعيت درمانگاهها (30%) و مطب ها (17%)، زايمان پيش از موعد (10%)، نمره آپگار كمتر از هفت در دقيقه اول تولد (12%)، تاخير رشد داخل رحمي (3%) و كم وزني زمان تولد (5%) با دريافت مراقبتهاي بارداري ارتباط معني داري داشت (p 0.001) نتيجه گيري: مراقبتهاي بارداري سبب ارتقاء كيفيت مشاوره مددجومحوري و تشويق زنان در دستيابي به مراقبتهاي پره ناتال گرديده و بر برنامه هاي مادري ايمن مبتني بر محتواي آموزشي و ارتباطي مراقبتهاي بارداري تاكيد دارد.