بررسي پيگيري پس از زايمان در افسردگي زنان پس از زايمان طبيعي

مقدمه: دوره نفاس يك زمان بالقوه خطرناكي براي افسردگي پس از زايمان است. از جمله ابزارهاي كاهش دهنده افسردگي پس از زايمان، حمايت هاي پس از زايمان است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير حمايت هاي پس از زايمان بر افسردگي زنان در دوره نفاس انجام شده است. روش كار: اين پژوهش، مطالعه اي نيمه تجربي از نوع تصادفي دو گروهي است كه در بيمارستان رازي شهرستان مرند انجام گرفت. تعداد 260 زن واجد شرايط پس از زايمان طبيعي به صورت تصادفي در دو گروه تجربه و كنترل قرار گرفتند، گروه مداخله ) 130 نفر( علاوه بر مراقبت هاي روتين دوره نفاس، هفته اول دو بار، هفته دوم تا ششم يكبار در هفته مشاوره تلفني به مدت 20 دقيقه دريافت نمودند. گروه كنترل ) 130 نفر( فقط مراقبتهاي روتين نفاس را دريافت مي كردند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل برگه ثبت اطلاعات دموگرافيك، فرم ثبت مشكلات دوره نفاس و مقياس غربالگري افسردگي پس از زايمان ) EPDS ( بود كه روز چهل و دوم توسط پرسشگر آموزش ديده و از طريق مصاحبه حضوري تكميل گرديد. در نهايت داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS Version 11.5 و با آزمونهاي آماري كاي دو، آزمون دقيق فيشر، آزمون تي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، ميانگين افسردگي در شش هفته پس از زايمان در گروه مداخله 5.12 ± 15.80 و در گروه كنترل 5.90 ± 18.43 بود. بين ميانگين افسردگي بر اساس مقياس EPDS در دو گروه مداخله و كنترل اختلاف آماري معنا داري ) 0001 / 0 P ( مشاهده گرديد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش به نظر مي رسد پيگيري پس از زايمان توسط ماما بتواند بر كاهش افسردگي بعد از زايمان زنان در دوره نفاس موثر باشد. انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه مي تواند كمك كننده باشد.