نقش اعتياد به تلفن همراه در پيش بيني طلاق عاطفي زنان خانه دار

مقدمه: ازدواج مبناي شكل گيري خانواده و قطب مخالف آن طلاق است كه سبب اضمحلال آن مي شود. زوجين هميشه در مواجهه با تعارضات زناشويي از يكديگر جدا نمي شوند و خيلي مواقع دچار طلاق عاطفي مي شوند. طلاق عاطفي پديده اي پنهان و ثبت نشده در زندگي بسياري از زوج ها مي باشد. اگر چه زن و شوهر به طور رسمي از هم جدا نمي شوند، اما بدون هيچ احساس و عاطفه اي نسبت به هم و فقط به صورت هم خانه به زندگي خود ادامه مي دهند. بنابراين با توجه به آسيب هايي كه طلاق عاطفي براي زوجين ايجاد مي كند، هدف پژوهش حاضر بررسي نقش اعتياد به تلفن همراه در پيش بيني طلاق عاطفي بود. روش كار: طرح تحقيق، توصيفي-همبستگي و روش پژوهش به لحاظ هدف، بنيادي بود. جامعه آماري شامل تمامي زنان خانه دار محدوده سني بين 30 تا 40 سال ساكن شهر رشت بود. با روش نمونه گيري در دسترس، 190 نفر از طريق فراخوان اينترنتي در پژوهش شركت كردند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي اعتياد به تلفن همراه سواري (1393) و پرسشنامه طلاق عاطفي گاتمن (2008) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با به كارگيري همبستگي پيرسون در نرم افزار SPSS-21 انجام شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين اعتياد به تلفن همراه و طلاق عاطفي رابطه مثبت معناداري وجود دارد، و از طريق اعتياد به تلفن همراه مي توان طلاق عاطفي را پيش بيني كرد. نتيجه گيري: با شناخت عوامل موثر در ايجاد طلاق عاطفي، مي توان جهت كاهش اين پديده، دست به برنامه ريزي و انجام اقدامات مداخله اي لازم زد.