فراواني درخواست انجام سونوگرافي به تفكيك سه ماهه بارداري و افراد درخواست دهنده: سونوگرافي مطالعه مقطعي

مقدمه: اولتراسونوگرافي روشي است كه در اواخر دهه 1950 وارد حيطه تخصص زنان و مامايي شد و استفاده از آن در بين دهه هاي و 1980-1970 در كشورهاي توسعه يافته رواج پيدا كرد.اين روش تشخيص مي تواند نقش اساسي در كنترل درست حاملگي و پيش بيني نتايج بارداري داشته باشد به همين علت ابزار مهمي در بقاي حاملگي محسوب مي شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني درخواست انجام سونوگرافي به تفكيك سه ماهه بارداري و افراد درخواست دهنده سونوگرافي در زنان باردار مراجعه كننده به بيمارستان 29 بهمن تبريز انجام گرفت. روش كار: اين مطالعه به صورت توصيفي- مقطعي از نيمه دوم سال 1399 تا نيمه اول سال1400 بر روي 392 مادر بستري شده در بخش پست پارتوم بيمارستان 29 بهمن تبريز صورت گرفت. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و داده ها از طريق پرسشنامه تكميل شدند. از آمار توصيفي جهت تنظيم جداول فراواني و تعيين شاخص هاي مركزي و پراكندگي متغيرهاي مطالعه به منظور توصيف ويژگي‌هاي واحدهاي پژوهش استفاده شد. هم چنين از آزمون هاي آماري تحليلي از جمله آزمون پيرسون، تي مستقل و anova براي مقايسه متغييرها بهره گرفته شد. از نرم افزار SPSS نسخه 21 جهت آناليز آماري استفاده شد. يافته ها: نتايج مطالعه بيانگر آن بود كه 383 نفر (7/97 درصد) از زنان حداقل يكبار در طول بارداري تحت سونوگرافي قرار گرفته بودند. انجام سونوگرافي در سه ماهه اول بارداري 15/1 ( (81/0در سه ماهه دوم 026/1(78/0) و در سه ماهه سوم 36/1 (77/). بود.فراواني سونوگرافي هاي درخواست شده به تفكيك فرد درخواست كننده بررسي و مشخص شد كه بيشترين مورد به درخواست كاركنان بهداشتي(6/53 درصد) و بعد از آن پزشك متخصص(7/20 درصد) بود نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاكي از آن است كه سونوگرافي ابزاري مفيد در ارزيابي و بقاي بارداري است ولي براي پرهيز از عوارض ناخواسته و ناشناخته اين روش تعداد دفعات انجام سونوگرافي ها بايد تعديل و قوانين ثابت و يكساني جهت ارزيابي عملكرد مراقبين بهداشتي مخصوصا متخصصيني كه خودشان اقدام به انجام سونوگرافي در مطب ميكنند، لحاظ گردد.