بررسي رابطه ادراك از محيط يادگيري و نگرش به مدرسه با بيگانگي تحصيلي

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ادراك از محيط يادگيري و نگرش به مدرسه با بيگانگي انجام شد. روش انجام پروهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش‏آموزان دختر و پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان ثلاث باباجاني به تعداد 1100 نفر بود كه تعداد 280 نفر با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ادراك از محيط يادگيري، نگرش به مدرسه و بيگانگي تحصيلي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. نتايج تحليل داده ها نشان داد كه بين ادراك از محيط يادگيري و بيگانگي تحصيلي رابطه منفي و معناداري وجود دارد، بين نگرش به مدرسه و بيگانگي تحصيلي رابطه منفي و معناداري وجود دارد، مولفه هاي ادراك از محيط يادگيري قدرت پيش بيني بيگانگي تحصيلي را دارد، مولفه هاي نگرش به مدرسه قدرت پيش بيني بيگانگي تحصيلي را دارد. بنابراين مي توان گفت كه متغيرهاي ادراك از محيط يادگيري و نگرش به مدرسه از متغيرهاي مهم و موثر در كاهش بيگانگي تحصيلي دانش ‏آموزان است.