درس پژوهي مبحث ساعت و دقيقه به دانش آموزان پايه دوم ابتدايي دبستان دخترانه هاجر بندر امام خميني

درس پژوهي يك رويكرد توسعه ي حرفه اي است كه در آن معلمان با يكديگر در تدوين طرح درس، اجراي كليه عناصر تدريس و مشاهده ي نتايج مشاركت دارند. در اين پژوهش، ابتدا با همكاري گروه درس پژوه به بررسي مسئله مورد نظر پرداخته و بعد از تشكيل جلسات متعدد، نقشه ي ذهني محتوا تهيه گرديد؛ سپس طرحي براي اجراي پژوهش مشاركتي در آموزش ساعت و دقيقه به دانش آموزان پيشنهاد شد. پس از بررسي طرح پيشنهادي و رفع اشكالات احتمالي، به اجرا گذاشته و درنهايت به ارزيابي و بازبيني فرآيند عمل پرداخته شد. در ارزيابي و نقد، ايراداتي جزئي مطرح گرديد كه با توجه به نتايج ارزشيابي مستمر فراگيران و نظر ساير همكاران، لزومي بر طراحي آموزشي دوم و اجراي آن ديده نشد. در پايان گزارش روايتي از كليه ي مراحل نگارش شد. هدف اصلي پژوهش حاضر، تبيين مفهوم ساعت و دقيقه بوده است كه از نظر روش، آزمايشي و از لحاظ هدف، كاربردي است. جامعه و نمونه آماري اين تحقيق شامل ۲۶ نفر از دانش آموزان پايه دوم ابتدايي واقع در مدرسه ي هاجر، شهرستان بندر امام خميني در سال تحصيلي ۱۴۰۱-۱۴۰۲ است. جهت گردآوري اطلاعات در اين تحقيق از دو روش كتابخانه اي و آزمايش استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه؛ استفاده از روش درس پژوهي بر عملكرد تحصيلي دانش آموزان پايه دوم ابتدايي در مبحث ساعت و رفع بدفهمي خواندن عقربه دقيقه شمار تاثير معناداري دارد. همچنين مهارت حرفه اي معلمان به علت تبادل نظر با همكارانشان بهبود يافته است و فراگيران رضايت بيشتر، نگرش مثبت تر، يادگيري بهتر و تغيير عملكرد شايسته تري در قياس با قبل دارند.