بررسي رابطه بين فرسودگي شغلي و سبك زندگي معلمان ابتدايي شهر آغاجاري

هدف پژوهش حاضربررسي رابطه بين فرسودگي شغلي و سبك زندگي معلمان ابتدايي شهر آغاجاري بود. جامعه آماري اين پژوهش تمامي معلمان ابتدايي شهر آغاجاري كه بود كه در سال تحصيلي 1402 -1401 مشغول به كار بودند. تعداد افراد نمونه در اين پژوهش به دليل كم بودن تمامي 104 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده بودند. روش نمونه گيري تحقيق حاضر به صورت در دسترس انتخاب شده بود. ابزار گردآوري پرسشنامه ها فرسودگي شغلي براي معلمان مسلش(1988) و پرسشنامه سبك زندگي والكـر و همكـاران (1987) بود. روش تجزيه و تحليل داده ها ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون بودند. نتايج نشان دادند مؤلفه هاي سبك زندگي با فرسودگي شغلي در بين معلمان رابطه منفي و معني داري وجود دارد. بين مؤلفه ي تغذيه با فرسودگي شغلي در بين معلمان رابطه معني داري وجود ندارد .همچنين نتايج به دست آمده نشان دادند سبك زندگي مي تواند متغير فرسودگي شغلي معلمان را پيش بيني كند. از بين مؤلفه هاي سبك زندگي، تغذيه و حمايت بين فردي قادر به پيش بيني فرسودگي شغلي نمي باشد.