بررسي نهادينه كردن فرهنگ آموزش مجازي(يك مطالعه روانشناختي)

امروزه آموزش جز جدايي‌ناپذير زندگي بشر شده است و هرروز با پيشرفت تكنولوژي جديد، روش‌هاي تازه‌اي براي ارايه‌ي آموزش به وجود مي‌آيد. همگام با پيشرفت تكنولوژي و ورود به عرصه فناوري اطلاعات، فرآيند آموزش نيز از حالت سنتي به مجازي تغيير پيدا كرده است. نفوذ فناوري اطلاعات به سيستم آموزشي، مؤسسات آموزشي، نظام آموزش عالي، سازمان‌هاي آموزشي نظامي باعث ايجاد مفهوم جديدي به نام آموزش مجازي شده است. در كنار آموزش حضوري در نظام‌هاي مختلف آموزشي، ضرورت استفاده از آموزش مجازي كاملاً محسوس است، اما موفقيت آموزش مجازي بدون در نظر گرفتن ديدگاه افراد نسبت به آن، امكان‌پذير نيست به عبارت ديگر براي موفقيت و نهادينه شدن آموزش مجازي در دانشگاه بايد اين مهم از ديد ذينفعان اين آموزش بررسي شود تا نقاط كور و تاريك آن شناسايي شود. تحقيق حاضر با هدف نهادينه سازي آموزش مجازي در دانشگاه دافوس آجا با رويكرد كيفي و 8 نفر از خبرگان در حوزه آموزش بودند نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه در سطح باور به آموزش مجازي با 18 كد داراي 86 فراواني و در سطح لايه‌ي دوم رفتار كردن بر طبق آموزش مجازي (استقبال) با 8 كد داراي 41 فراواني مي‌باشد.. همچنين رسانه‌ي ملي (تلويزيون) نقشي اساسي در تحقق فرهنگ آموزش مجازي ايفا مي‌كند.