بررسي باليني زنان باردار براي تشخيص واژينيت هوازي

Clinical examination of pregnant women to diagnose aerobic vaginitis

واژينيت هوازي براي اولين بار به عنوان يكي از عوامل عفونت دستگاه تناسلي در سال 2002 شناخته شد. شايع‌ترين باكتري­هاي مرتبط با واژينيت هوازي در مطالعات قبلي Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus and coagulase-negative Staphylococci بودند. در اين مطالعه در مجموع 60 خانم باردار براي تشخيص واژينيت هوازي بررسي شدند. در ابتدا مشخصات باليني افراد از جمله وجود ترشحات بارنگ زرد تا سبز، وجود خارش و سوزش و ميزان pH ثبت شد و از ترشحات نمونه برداري شد. اسميري از ترشحات براي انجام تست whiff و بررسي ميكروسكوپي تهيه شد و درجه لاكتوباسيلي و تعداد لكوسيت هاي سمي با ميكروسكوپ نوري تعيين شد. واژينيت هوازي با نمره 4 يا بيشتر معرفي مي شود. واژينيت هوازي خفيف با امتياز 5-4، واژينيت هوازي متوسط با امتياز 7-6 و واژينيت هوازي شديد با امتياز 10-8 معرفي مي‌شود. در اين مطالعه 25 خانم باردار مبتلا به واژينيت هوازي تشخيص داده شدند كه با بررسي اسمير‌ها، 12 بيمار واژينيت هوازي خفيف و 13 بيمار واژينيت هوازي متوسط داشتند. هيچ يك از افراد، مبتلا به واژينيت هوازي شديد نبودند و بيشترين pH ترشحات واژينال افراد بررسي شده 8 و كمترين 5 بود. اين درحالي است كه pH واژن افراد سالم كمتر از 5/4 است. از ميان افرادي كه مبتلا به واژينيت هوازي بودند 48 درصد ترشحات زرد، 40 درصد ترشحات مخلوط سفيد-زرد و تنها 12 درصد داراي ترشحات سبز رنگ بودند و تست whiff تمامي بيماران منفي بود. تحقيقات بيشتري بايد انجام شود تا باكتري‌هاي عامل واژينيت هوازي شناسايي شوند.

Aerobic vaginitis was first recognized as a cause of genital tract infection in 2002. The most common bacteria associated with aerobic vaginitis in previous studies were Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus and coagulase-negative Staphylococci. In this study, a total of 60 pregnant women were examined to diagnose aerobic vaginitis. At first, the clinical characteristics of the women, including the presence of yellow to green secretions, the presence of itching and burning, and the pH of secretion were recorded. Then, the samples were taken from the secretions. A smear of secretions was prepared for whiff test and microscopic examination. The degree of lactobacilli was determined and the number of toxic leukocytes was counted with a light microscope. Aerobic vaginitis is introduced with a score of 4 or more. Mild aerobic vaginitis was defined with a score of 4-5, moderate aerobic vaginitis with a score of 6-7 and severe aerobic vaginitis with a score of 8-10. In this study, 25 pregnant women were diagnosed with aerobic vaginitis that 12 patients had mild aerobic vaginitis, and 13 patients moderate aerobic vaginitis. None of the women had severe aerobic vaginitis and the highest pH of the secretions of the examined women was 8 and the lowest was 5, while the pH of healthy women was less than 4.5. Among the women with aerobic vaginitis, 48% had yellow discharge, 40% yellow-white mixed discharge, and only 12% had green discharge. The whiff test was negative for all patients. More researches need to be done to identify the bacteria involved in aerobic vaginitis.