مطالعات ميان رشته اي ادبيات و دانش حقوق و جرم شناسيِ تاريخ بيهقي

تاريخ بيهقي، در نگاه نخست، تاريخي است دقيق و مدوّن كه نگارنده با شناخت و باور قلبي به وظيفة اجتماعي خود و آگاهي از قضاوت تاريخ و آيندگان به نحوي كه نميخواهد شرم بر او روا دارند، پديد آمده است؛ اين اثر وجوه و لايه هاي زيرين ديگري نيز دارد كه در پژوهش و مطالعهاي ميان رشته اي مي توان اين جنبه ها را آشكار كرد. با واكاوي اين اثر از منظر علم حقوق، خاصّه دانش جرم شناسي، ميتوان تحقيقاتي را به انجام رساند كه به رهگيري از دستاوردهاي ادبيّات فارسي و حقوق را به ارمغان ميآورد. ابوالفضل بيهقي، تصويري از تاريخ غزنوي را فراروي مخاطب قرار ميدهد كه در آن، پادشاه در رأس هرم قرار دارد و خون و مال و آبروي افراد در دست اوست و در طبقات فرودست اين هرم، درباريان و اطرافيان شاه در كشاكشي سهمگين و دهشتناك با ارتكاب جرايم و طرحريزي دسيسهها، سعي در ماندگاري و دستيابي به جايگاه بهتر دارند و در مسير اين وقايع از ارتكاب جرائم و بزهكاريها نيز ابايي ندارند. دستاورد اين مقاله آن است كه آثار بزرگ ادبي داراي جنبه هاي حقوقي و رهيافتهاي آسيب شناختي در زمينۀ مسايل مرتبط با دانش جرمشناسي و علل وقوع جرائم هستند كه تبيينِ دقيق و درست آن، پيوند ميان رشتهاي ادبيّات و حقوق را به همراه دارد.