تاثير شدت تمرينات ورزشي بر عوامل موثر بر ديابت : يك مقاله مروري

هدف پژوهش: يكي از مشكلات جامعه امروزي عدم تحرك و فعاليت بدني مي باشد كه منجر به بيماري هاي متابوليكي و قلبي عروقي شده است . فعاليت ورزشي منظم با افزايش حساسيت به انسولين سبب پيشگيري از ابتلا به ديابت نوع 2و بهبود وضعيت سلامت افراد مبتلا به آن مي شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثيرات شدت هاي مختلف تمرينات ورزشي بر فاكتورهاي مرتبط با ديابت نوع دو مي باشد. روش و روند پژوهش: جهت دسترسي به مقالات علمي از بانكهاي اطلاعاتي MagIran ،Sciencedirect ،GoogleScholar ،SID ،PubMed و كليدواژه هاي انسولين، حساسيت به انسولين، تمرين تركيبي ، مقاومتي ، هوازي ، استقامتي و ديابت استفاده شد و در نهايت 15 مقاله كه شرايط لازم را داشتند مورد بررسي قرار گرفتند . نتايج: نتايج نشان مي دهد كه فعاليت ورزشي منظم موجب افزايش حساسيت به انسولين ، كاهش هموگلوبين گليكوزيله، كاهش گلوكز ناشتا ، كاهش انسولين و در فاكتورهاي وزن و دور كمر و .. تاثير فراواني دارد . نتيجه گيري: مرور حاضر مشخص مي كند كه تمرينات هوازي، مقاومتي و تركيبي باعث بهبود عوامل موثر بر ديابت شده ولي تمرينات تركيبي نسبت به ساير تمرينات تاثير بهتري بر روي عوامل موثر بر ديابت داشته است.