نقش يادگيري قياسي ديداري و كلامي بر يادگيري حركتي و حافظه كاري دانش آموزان

هدف پژوهش: اطلاعاتي كه يادگيري حركتي را تسهيل مي كند، اغلب توسط مربيان و معلمان به عنوان دستورالعمل هاي آشكار و كلامي ارائه مي شوند. با اين حال، اگر دستورالعمل ها، كاملاً آشكارتجويز شده باشند، ممكن است در روند يادگيري حركتي، به ويژه در شرايط جسمي و شناختي طاقت فرسا، مانند خستگي، استرس رواني و تكليف چندگانه تأثيرات مخربي داشته باشند. بنابراين، يك رويكرد كمتر تجويز شده، مانند يادگيري قياسي، توسط دانشمندان يادگيري حركتي پيشنهاد شده است. هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير روشهاي يادگيري قياسي ديداري و شنيداري بر عملكرد و يادگيري پرتاب آزاد بسكتبال و همچنين حافظه كاري دانش آموزان 9 تا 12 سال است. روش و روند پژوهش: چهل و هشت دانش آموز (ميانگين سني: ۰۷/۱ ± 5/10 سال) بصورت دردسترس انتخاب و بصورت تصادفي به چهار گروه يادگيري قياسي ديداري، قياسي شنيداري، يادگيري آشكار و گروه كنترل تقسيم شدند. افراد گروه قياسي ديداري، قبل از هر پرتاب تصوير دانش آموزي را كه در حال گذاشتن شيريني داخل ظرفي روي ميز بود، مي ديدند، درحالي كه در گروه قياسي شنيداري، به دانش آموزان قبل از هر پرتاب گفته مي شد، فرض كنيد مي خواهيد شيريني هايي را داخل ظرفي كه روي ميز قرار دارد، بگذاريد. در گروه آشكار، دستورالعمل هاي صريح در مورد نحوه پرتاپ توپ بسكتبال داده شد و در نهايت، گروه كنترل در مرحله تمرين حضور نداشتند. تكليف شامل پرتاب توپ بسكتبال از فاصله 05/3 متري بود. شركت كنندگان 15 كوشش تمريني را در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و يادداري و 720 كوشش تمريني را در جلسات اكتساب اجرا كردند. يافته ها: نتايج آزمون تي زوجي نشان داد سه گروه قياسي ديداري، قياسي شنيداري و آشكار افزايش معناداري را در عملكرد خود در طول اكتساب مهارت و همچنين بهبود حافظه كاري خود تجربه كردند05/0 P در حالي كه گروه كنترل اين افزايش را نشان نداد(91/0 =p). همچنين، بر اساس آزمون تحليل كواريانس يكراهه، اين گروه يادگيري قياسي بود كه نسبت به ساير گروه ها هم در پس آزمون و هم در آزمون يادداري عملكرد و يادگيري حركتي و همچنين حافظه كاري بهتري داشت( 05/0 P) گروه هاي قياسي شنيداري و آشكار نيز مشابه باهم برتر از گروه كنترل بودند. يافته تحقيق حاضر نشان داد كه تنها، استفاده از روش يادگيري قياسي ديداري نسبت به روش هاي ديگر نظير يادگيري قياسي شنيداري و يادگيري آشكار، عملكرد و يادگيري را بهتر ارتقا مي دهد. اين برتري تا حدودي در متغير حافظه كاري نيز مشاهده شد. از سوي ديگر، بين دو روش يادگيري قياسي شنيداري و يادگيري آشكار، تفاوتي ديده نشد، هر چند هر دو گروه نسبت به گروه كنترل برتري داشتند. نتايج: يافته هاي اين تحقيق در دوران پس كرونا اهميت بالايي دارد و پيشنهاد مي كند تا مربيان در محيط هاي آموزشي، از مزاياي يادگيري قياسي ديداري براي دانش آموزان، بهره بيشتري ببرند. يافته هاي اين تحقيق مي تواند در محيط هاي آموزشي و ورزشي، به ويژه در دانش آموزان مورد استفاده قرار گيرد. پيشنهاد مي شود مربيان و تمامي افرادي كه به نوعي با آموزش مهارت هاي حركتي به دانش آموزان مرتبط هستند، از الگوهاي يادگيري قياسي ديداري براي بهبود يادگيري حركتي بهره ببرند.