تاثير استفاده از دو نوع ماسك مختلف بر توان هوازي و بي هوازي پسران نوجوان ورزشكار

مقدمه: با شيوع پاندمي كوويد-19 مهم ترين توصيه هاي سازمان جهاني بهداشت استفاده از ماسك و رعايت فاصله اجتماعي بود. اما ورزشكاران نگراني هايي در مورد بروز حوادث قلبي-عروقي در نتيجه استفاده از ماسك در زمان تمرينات ورزشي داشتند. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير استفاده از دو نوع ماسك مختلف بر توان هوازي و بي هوازي پسران نوجوان ورزشكار بود. روش و روند پژوهش: بدين منظور 30 ورزشكار فوتباليست نوجوان (ميانگين سن 8/2±17، ميانگين قد 9/2±178 و نمايه جرم بدن 4/2±21) به صورت تصادفي به دو گروه ماسك سه لايه و ماسك سه بعدي تقسيم شدند. آزمون دوي استقامت و دوي سرعت را يك بار بدون استفاده از ماسك و يك بار با استفاده از ماسك اجرا كردند. در هر دو مرحله آزمون بلافاصله پس از دوي استقامت شاخص هاي لاكتات خون، مقياس درك فشار بورگ، ضربان قلب، فشار خون، درصد اشباع اكسيژن، اكسيژن عضله قلب و استقامت عضلاني ارزيابي شدند. از آزمون T مستقل جهت ارزيابي تغييرات بين گروهي و از آزمون T همبسته جهت بررسي تغييرات درون گروهي استفاده شد. يافته ها: تفاوت معني داري بين گروه هاي ماسك سه لايه و ماسك سه بعدي در شاخص هاي عملكردي (دوي استقامت، دوي سرعت، مقياس درك فشار بورگ و استقامت عضلاني) و همچنين شاخص هاي فيزيولژيك (ضربان قلب، لاكتات خون، فشار خون، درصد اشباع اكسيژن، اكسيژن عضله قلب) مشاهده نشد. با اين وجود در نتيجه مقايسه هاي درون گروهي مشخص شد كه استفاده از ماسك سه لايه و سه بعدي موجب افزايش معني داري لاكتات خون به ترتيب، 025/0P= و 012/0P= و مقياس درك فشار بورگ به ترتيب، 038/0P= و 017/0P= شد. در مورد ساير شاخص هاي پژوهش نيز تفاوت معنادار درون گروهي مشاهده نشد. نتايج: توصيه مي شود با تعديل شدت تمرين و تغيير در ساير متغيرهاي تمرين از جمله مدت و تكرار تمرين مي توان هم از مزاياي استفاده از ماسك حين انجام فعاليت هاي ورزشي در دوران كوويد-19 و ساير شرايط مشابه همچون آلودگي هوا سود برد هم آمادگي جسماني ورزشكار را حفظ كرده و بهبود داد.