شيوع چاقي و اضافه وزن در دختران 10 تا 18 سال

چاقي يك بيماري مزمن متابوليكي است كه تبديل به اپيدمي شده است و در كشورهاي توسعه يافته نيز درحال رشد مي باشد به طوري كه 81درصد كودكان مبتلا به چاقي و اضافه وزن در كشورهاي توسعه يافته زندگي مي كنند. باتوجه به اين كه عادات و رفتارهاي تغذيه اي از دوره كودكي شكل مي گيرد بنابراين اصلاح آن در اين دوره باعث اصلاح سبك زندگي در تمام طول زندگي فرد مي گردد و از بيماري هاي مختلف در بزرگسالي پيشگيري مي كند. مطالعات زيادي در سال هاي گذشته نشان دهنده تاثير پيشرفت تكنولوزي بر شرايط محيطي و اجتماعي است كه منجر به كاهش سطح فعاليت بدني نوجوانان مخصوصا دختران و سرگرم شدن آنان با موبايل و تبلت شده است و كمتر با هم سن و سالان خود بازي مي كنند. عوامل متعددي در چاقي اثرگذار هستند كه مهم ترين آن ها عوامل ژنتيكي، متابوليكي، هورموني و رفتاري مي باشد. چاقي مي تواند ناشي از هايپرتروفي (بزررگ شدن)سلول هاي چربي يا افزايش تعداد سلول هاي چربي (هايپر پلازي) باشد كه حالت اول با ريسك ابتلا به اختلالات متابوليك مثل عدم تحمل به گلوكز ، فشارخون، ديس ليپيدمي و بيماري هاي قلبي عروقي مرتبط است و حالت دوم اغلب در اوايل يا اواسط دوران كودكي آغاز مي گردد.