تاثير حمايت ورزشي والدين وادراك كودكان ازحمايت والدين براحساس اجتماعي شدن كودكان

هدف پژوهش: دوران كودكي و نوجواني با تغييرات گسترده و متعدد و افزايش آسيب‌پذيري همراه است. معمولاً شروع بلوغ با بلوغ رواني زود هنگام يا ديرهنگام و ريسك‌پذيري بالا همراه مي باشد و در نوجوانان دختر و پسر به شكل متفاوتي ظهور مي‌كند. احساس اجتماعي شدن اصطلاحي است كه نشان مي دهد افراد نسبت به ساير افراد يك گروه يا نسبت به خود چه احساسي دارند .احساس اجتماعي شدن احساسي است كه اعضا نسبت به يكديگر تعهد دارند. اين تعريف چهار حيطۀ عضويت، تاثير، يكپارچگي و برطرف كردن نيازها و اشتراك گذاري روابط عاطفي را شامل مي شود . والدين، عامل عمدة اجتماعي‌شدن در سنين پايين هستند حمايت شامل اهداف ملموس و مشخصي است كه توسط والدين ابراز مي شود. اين نوع حمايت مي تواند شامل درگيري مستقيم والدين در فعاليت با كودكان از جمله بازي با همديگر و استفاده از زمان هاي خانودگي براي فعاليت بدني و يا به شكلي ديگر و از جمله حضور به عنوان يك هوادار و حامي و يا به عنوان يك ناظر و همراه در حين انجام فعاليت بدني باشد. بر اين اساس حمايت والدين از خود مختاري يا ،استقلال، اتكا به خود و رشد مهارتهاي اجتماعي كودكان را تقويت مي كند . ازاين رو هدف كلي اين پژوهش تاثير حمايت ورزشي والدين و ادراك كودكان ازحمايت والدين بر احساس اجتماعي شدن كودكان انجام شد. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش توصيفي- تحليلي با استفاده از ابزار پرسشنامه مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش را « دانش آموزان 9 الي 10 ساله شهر ري ناحيه 2 » تشكيل دادند. روش نمونه گيري در اين تحقيق روش نمونه گيري تصادفي ساده بوده است. ابزار گردآوري اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت تعيين حداقل حجم نمونه لازم، از جدول مورگان براي جامعه استفاده گرديد. با توجه به جدول مورگان حجم نمونه برابر با 130 نفر بود. روايي سوالات پرسشنامه توسط اساتيد و متخصصان تأييد شد پايايي سوالات نيز با آزمون آلفاي كرونباخ كه حمايت ورزشي والدين 77/0، ادراك كودكان ازحمايت والدين 78/0و احساس اجتماعي شدن كودكان 89/0محاسبه شد. جهت تحليل يافته ها از نرم افزارspss22 جهت بررسي فرضيه ها از آزمون تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد توزيع داده هاي مربوط به متغيرهاي مورد بررسي نرمال مي باشد. همبستگي بين حمايت ورزشي والدين و احساس اجتماعي شدن كودكان 632/0 مي باشد. همچنين مقدار ضريب تعيين 63/0 مي باشد، كه اين ضريب نشان مي دهد 63/0 تغييرات متغير حمايت اجتماعي قابل تبيين مي باشد. با توجه به معني داري مقدار آزمون F (31/11) در سطح خطاي 05/0 مي توان نتيجه گرفت كه اين ميزان براي پيش بيني احساس اجتماعي شدن معنادار مي باشد. همبستگي بين ادراك كودكان و احساس اجتماعي شدن كودكان 706/0 مي باشد. همچنين مقدار ضريب تعيين 70/0 مي باشد، كه اين ضريب نشان مي دهد 70/0 تغييرات متغير ادراك كودكان قابل تبيين مي باشد. با توجه به معني داري مقدار آزمون F (152/13) در سطح خطاي 05/0 مي توان نتيجه گرفت كه اين ميزان براي پيش بيني ادراك كودكان معنادار مي باشد. نتايج: نتايج نشان داد كه حمايت ورزشي والدين و ادراك كودكان با سطح اطمينان 95% و p 0.05 تأثير معناداري بر احساس اجتماعي شدن كودكان دارد. حمايت والدين و نوع رفتار ورزشي آنها منجر به بهبود احساس اجتماعي شدن كودكان 9تا10 ساله در اجتماع مي شود. لذا پيشنهاد مي شود برنامه هاي فعاليت بدني به صورت خانوادگي و گروهي در اولويت برنامه هاي خانواده ها قرار گيرد و والدين زمان بيشتري را با كودكان خود سپري كنند. همچنين بهتر است مدارس از حمايت هاي ورزشي والدين درفعاليت هاي بدني دانش آموزان استفاده كنند.