مقايسه ي انگيزش مشاركت فعاليت‌هاي ورزشي دانش آموزان متوسطه ي دوم شهري و روستايي

هدف پژوهش: باتوجه به نقش ورزش در سلامت جسماني و رواني افراد، شناخت عوامل مؤثر بر مشاركت ورزشي مهم به نظر ميرسد؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر مقايسه سطوح انگيزش و مشاركت ورزشي نوجوانان با توجه به محل زندگي بود. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر كاربردي و از نظر شيوه اجرا توصيفي از نوع علي-مقايسه اي بود. جامعه آماري دانش آموزان مقاطع متوسطه دوم(پايه هاي دهم تا دوازدهم) مدارس شهري و روستايي شهرستان هشترود بود كه از بين آنها 200 نفر به صورت داوطلب به عنوان نمونه انتخاب شدند و 160 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. داده ها با توزيع پرسشنامه انگيزش شركت در فعاليت هاي ورزشي كه توسط گيل،گروس و هادلستون ساخته شده و متشكل از 30 گويه و 8 خرده مقياس است جمع آوري شدند. تحليل داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل و آزمون يومن ويتني در سطح معناداري 0.05 درصد از طريق نرم افزار آماري spss نسخه 26 انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در خرده مقياس هاي موفقيت (07/0P=)، گروه گرايي(95/0P=)، تخليه انرژي(81/0P=)، عوامل موقعيتي(91/0P=)، بهبود مهارت(06/0P=) و دوست يابي (52/0P=)تفاوت معناداري بين دو گروه شهري و روستايي وجود نداشت(05/0P ) و همچنين در خرده مقياس هاي آمادگي (01/0P=)و تفريح و سرگرمي(005/0P=) تفاوت معناداري بين دو گروه شهري و روستايي وجود داشت به اين صورت كه در هر دو مورد ميانگين نمرات دانش آموزان روستايي به طور معناداري از دانش آموزان شهري بالاتر بود(05/0P ). نتايج: نتايج پژوهش ميتواند راهنماي مفيدي براي مسئولان و مربيان براي درك بهتر عوامل مؤثر بر انگيزه و مشاركت ورزشي در جوانان باشد. يافته ها نشان داد در حالت كلي بين انگيزش مشاركت ورزشي دانش آموزان شهري و روستايي تفاوت معناداري وجود ندارد.